Evet gelelim incelememize. Kitabın çok fazla eleştirilecek tarafı var. İlk olarak fazla abartılmış bir kitap. Evet her zaman bu kadar kadınları savunan, eşitliği savunan kitaplar okumuyoruz ve bu çok güzel birşey ama sürekli aynı şey söylenince sıkıyor. Kendini tekrar eden sayfaları bolca gördüm. Sık sık aynı cümleler kullanılınca sıkıyor. Aynı zamanda kitap açlık oyunlarına çok benziyor, avcılar-avlanılanlar, bir başkaldırı, eşitsizlik, hasta olup birbirlerine iyiliştirmeler bana pita ve katniss’i hatırlattı. Kısaca açlık oyunları evrenini iyi tanıyan biri çok benzediklerini farkeder. Güzel taraflarından bahsedelim biraz da. Kadınların birbirine alttan alttan yardımcı olmaları, her çiçeğin bir anlamı olması gibi şeyler çok naif ve hoşuma gitti. Kristen karakterinden nefret ettim, karakterin yerinde olsam o kadar iyi olmazdım, tüm kitap boyunca kıza çektirmediğini bırakmadı. Ryker karakterine ben pek bağlanmadım maalesef. Aradaki aşk pek bağ kurulmuş gibi gelmedi bana. Ancak onun o merhameti ve şefkati kalbimi yumuşattı. Michael ise, ben sanırım #teammichael’ım. yıllardır içinde tuttuğu o aşk, Tierneye her zaman destek olması, diğer erkekler gibi olmaması ve o güzel kalbi. Tierney’in bazen ona haksızlık yaptiğını düşündüm ama sonu beni sevindirdi. Tierneye gelirsek o zaten farklı bir boyut, düşüncelerini çok sevdim ama birşeyler eksikti sanki kızımızda, ya da kitapta da hep birşey eksik gibi geldi. Benim beğendiğim distopik bir eser oldu, ama bu fazla abartıldığı gerçeğini değiştirmiyor bence.
