Damla O.
@sakraxchan
16 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"İnsansız hiçbir şeyin güzelliği yok. Her şey onun sayesinde, onunla güzel. Bu dakikada, bugünün güzelliği, gökte ay, uzakta güneşin bir billur bahçe gibi pırıltısı; hiçbir şey değil... Bütün bunlar kötü resimler gibi...
Sayfa 29Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İmkansız diye bir şey yoktu. Bunu biliyordum, çünkü aslında her şeyin imkansız olduğunu ve bu yüzden de hayatta mümkün olan her şeyin imkansızlıklardan ibaret olduğunu biliyordum.
Sayfa 166Kitabı okudu
İnsan türü çirkinlik ve şiddetten ibaretti, iflah olmazlardı.
Sayfa 99Kitabı okudu
Bütün insan sorularında cevaplar, atomların içindeki protonlar gibi, soruların içindeydi hep. Tek yapmam gereken onları bulmak ve kendi bağımsız düşüncelerimmiş gibi geri sunmaktı.
Sayfa 46Kitabı okudu
"Dünya kendi istencimizle farkında olduğumuz şeydir. İnsanlar temel arzuları tarafından yönetilir ve bu da acı çekmemize yol açar çünkü arzular bizi dünyadan bir şeyler istemeye iter, oysa dünya bir tasarımdan başka bir şey değildir."
Sayfa 41Kitabı okudu
"Evlilik, iki insanın birbirini sevip sonsuza dek birlikte kaldığı bir aşk birliğiydi. Ama bu durum, bana göre, aşkın zayıf bir güç olduğunu ve desteklenmesi için evliliğe ihtiyaç duyduğunu ima ediyordu."
Sayfa 30Kitabı okudu
Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan. Kendimi bilmeyi bıraktım. Ölümü bilmek ve anlayabilmek bile daha kolay. Yanıtı olmayan bir soru olarak geldim dünyaya. Ve sorusu olmayan bir yanıt gibi de gidiyorum.
Sayfa 70Kitabı yarım bıraktı
Aynaya bakıp kendini tanıyamamak, insanın kendi anılarını bir başkası yaşamış gibi anlatması, dünyanın kendisi dahil üzerindeki hiçbir şeye kayda değer bir varoluş nedeni bulamamak ve zihnin bedenden binlerce kilometre uzakta olması o kadar korkunç ki!
Sayfa 29Kitabı yarım bıraktı
Her zaman yalnız oldum. Yalnızlığı kendimi geliştirmenin tek yolu olarak gördüm. Ama çevremde olup biteni kaçırmak ve yanımdan akıp giden hayat nehriyle yüzümü yıkamak da bana aptalca geliyordu.
Sayfa 29Kitabı yarım bıraktı
O kadar istedim ki gerçek bir duyguyu içinde hissetmeyi! Eğer pişmanlık hissedersem devamı da gelir, diyordum kendime. Sevmeyi bile öğrenebilirim yeniden, diyordum. Yeniden bir insan olabilirdim. Ama şimdi anlıyorum ki benim için artık çok geç. Ne bir pişmanlık duyuyorum, ne de gözpınarlarım ıslanıyor. Hiçbir şey hissetmiyorum. Hiçbir şey...
Sayfa 36Kitabı yarım bıraktı