Sabitlenmiş gönderi
Gözümü kapatıyorum, sen.
Kulağımı kapatıyorum, sen.
Zihnimi kapatıyorum, sen.
Ne istiyorsun benden...
Özgür
Özgür Süngü tekrar paylaştı.
Yola çıkınca her sabah,
Bulutlara selam ver.
Taşlara, kuşlara, atlara, otlara
İnsanlara selam ver.
Ne görürsen selam ver.
Sonra çıkarıp cebinden aynanı
Bir selam da kendine ver.
Hatırın kalmasın el gün yanında
Bu dünyada sen de varsın!
Üleştir dostluğunu varlığınla,
Bir kısmı seni de sarsın.
Üstün Dökmen
Okur Takip Önerileri
Mutlu olduğunu anlamayacak kadar mutlu ve meşguldü.
Sayfa 73 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
Bilinmezlik ve korku...
Bilinmeyenin özü, onun bütün korku ve dehşetlerinin toplamıydı.
Sayfa 75 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
Ama bundan sonra acıdan kaçtı çünkü artık acının acıttığını biliyordu.
Sayfa 63 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
Yaşamak
Dünyasına anlam veren şeyi gerçekleştiriyor, ne için yaratıldıysa, onu yapıyordu: et yemek ve o eti öldürmek için savaşmak.
Sayfa 74 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
Düşünce
Korkusu onu geri dönmeye ama büyümesi ileri gitmeye zorluyordu.
Sayfa 69 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
Büyümek hayat demekti ve hayatın yazgısı hep ışığa gitmekti.
Sayfa 69 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
Güzellik hayattır...
Sayfa 42 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Her zaman yürekli olalım...
İnsanın çenesi değil, yüreği konuşmalı.
Sayfa 362 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Dert
Benim derdimi deşmesene! Benim içim dert dolu oğlum! Bırak da ben içimi ırmaklara dökeyim...
Sayfa 360 - Remzi KitabeviKitabı okudu
"Merdin yakası namerdin eline geçmiştir..."
Sayfa 341 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Değişen hiçbir şey yok; ne acı...
"Kanun uğraştırıyor hanım, kanun uğraştırıyor! Kanun diyor ki vatandaşın derdi dinlenir, dilekçesi işleme konur."
Sayfa 324 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Köylü milletin efendisidir.
Köyü söndürdün mü memleket söner beyim!
Sayfa 268 - Remzi KitabeviKitabı okudu