Seda Tuğba Güler
@sedatugbaguler
Biyolog
Lisans
71 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dünyamız katı sınırlardan oluşan bir dünya, onun dışına çıkmayı göz alamıyoruz ( kendi düşlerimizde bile); bu dünyadaki mevsimler başlayıp bitiyor, ama biz değişimi algılamıyoruz. Böyle bir varoluş kendi körlüğü içinde bir ortaçağ.
Hayatın hep yeni şeylerle dolu olacağını zannettiğimiz bir dönem oluyor. Sonra birgün öyle bir şey olmadığını anlıyorsunuz. Hayatın boşluklardan oluşan bir şey olduğunu görüyorsunuz. Yokluklardan.Kayıplardan. Varken yok olan şeylerden. Şeylerin bıraktığı boşluklara uzanıp anıların olduğu yerdeki o gerilimli, parlak donukluğu hissedebiliyorsunuz ama o boşlukların etrafında ve arasında büyümek zorunda olduğunuzu da anlıyorsunuz.
En güzel şeyler kelimelerle anlatılmaz, en derin anıların yazıtları yoktur...
Okur Takip Önerileri
İnsan, gönül sahibi bir varlık olarak kaderine terk edilmiş değildir. Gönlü ona doğru yolu bulduracak bir pusula gibidir.
Yani insan varolmak için varolmuş bir varlıktır.
Mo Nehri'nin çamuruyla darıların yetiştiği kara toprak, hiçbir zaman yok olmayacak geçmişte hiçbir zamana kalmayacak, şimdi , bir sıra inci gibi bir araya gelmiş , dünyadaki tüm varlıklar bazen insan kanının tadını alıp tükürebilir.
Ama bu işin raconu böyle, diye geçiriyor içinden: Şemsiyeyle sahiplik ilişkisi kurulmaz. Bir şekilde ele geçer, kısa süreliğine işe yarar, sonra insana yük ve ıstırap olup nihayetinde de kaybolur. İnsan, kayboluşunu da hatırlamadığı için geriye şemsiye şeklinde bir boşluk kalır.
Korkunç bir patlamanın ayna kırıkları bugünün etine saplanmış. Gelecekte bir saatli bomba ayarlandı, geçmişe yerleştirildi.
Mutluluk belki yolun sonundadır. Ama yol hakikattir.
Bir bakıma, insan gördüğü şeylerin toplamı kadar uyanık, görmediği şeylerin sonsuzluğu kadar uykuda oluyor.
Başkasından nefret eden bir insan hiçbir zaman yalnız değildir. Nefret ettiği insan her zaman onun yanındadır.
İnsanın çocukluğu derdini söylemekle ona çare bulmanın aynı şey olmadığını anlayınca biter.
Yaşamak uzun bir toplama işlemi gibidir, arada bir toplama yanlışı yaparsan, doğru sonucu hiçbir zaman bulamazsın. Bir başka deyişle, zincirleme bir çarkın içinde kalırsın vb.
Ama başka bir insan olmaya çalışmak boş bir çaba. İnsan için ilginç olan, o eski kişiliğin yeni yaşantılara nasıl bir tepki göstereceğidir.