Sedef Yavuz Morgil
@sedeefyavuz
173 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ama trajedilerin doğası buydu. Normal bir günün neşesini, onu kaybettiğin ana kadar anlamazdın. Gereken tek şey, kapını çalmasıydı.
Sayfa 288Kitabı okudu
İnsan, yeni bir hayata başlamak için, eskisini yakmalıydı.
Sayfa 169Kitabı okudu
Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.
Sayfa 104Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.
Sayfa 22Kitabı okudu
Her yara geçmek zorunda değil. İzi kalsın istiyorsun, hatırlamak istiyorsun, sana kim olduğunu ve neler yaptığını hatırlatsın istiyorsun… Çünkü bazı yaraları unuttuğunda daha suçlu hissediyordun.
Sayfa 574Kitabı okudu
Kaderinizi kimsenin eline bırakmayın, kederiniz olur.
Sayfa 252Kitabı okudu
Geç gelen vicdan, bazı şeyleri telafi etmeye yetmiyordu.
Sayfa 134Kitabı okudu
“Susmak ve için için yanmak, kendine verebileceğin en büyük cezadır.”
Sayfa 7 - Federico García Lorca, Kanlı Düğün, 1932Kitabı okudu
Sadece bazen, her şeyin bir gün sona ereceğini, en büyük acıların dahi bir gün biteceğini düşünmek insanı rahatlatıyordu.
Sayfa 161Kitabı okudu
Eğer köpekbalıklarının arasında yüzüyorsanız kanamamanızda fayda vardı.
Sayfa 97Kitabı okudu
Hayat böyle bir şeydi işte, bazen en karanlık ve en aydınlık zamanları aynı anda yaşatıyordu. Bir yandan alırken, öbür yandan veriyordu.
Sayfa 89Kitabı okudu
Babalar ölmezdi, babalar ölümsüzdür, babalar kaya gibiydi, evin direğiydi…
Sayfa 45Kitabı okudu
İnsanın ruhu tercihlerinden meydana gelir.
Sayfa 248 - Friedrich NietzscheKitabı okudu
Sizin göreviniz kendiniz kabul etmek; benim kabulümü kazanmanın yollarını bulmak değil.
Sayfa 241 - Friedrich NietzscheKitabı okudu
Aslında insana kimse yardımcı olamaz; insan kendine yardım etme gücünüz kendinde bulmalıdır.
Sayfa 223 - Friedrich NietzscheKitabı okudu