Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.16
Sel
Sel
@selenyu
169 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Gerek kurgusu olsun, gerek betimlemeleri olsun kitap güzeldi. Yazım dilini beklediğimden daha çok beğendim. Bazı güncel sorunlara değinişi de hoşuma gitti. Bazen laubali cümleler okuyor gibi hisseysem de genel olarak iyiydi. Kitap kafamda bir sürü soru işareti yarattı ve bu da kitabı okutturdu. Halen cevaplanmayan sorularım var bu yüzden seriye devam edeceğim. Ha kitap bu kadar uzun olmalı mıydı, tartışılır. Bazı yerlerde ben bunu niye okuyorum diye çok düşündüm açıkçası. Ayrıca Nova karakterini kitabın başında sevsem de şu an en az sevdiğim karakterlerden biri ve ana karakter olduğu için bu durum beni çok zorladı. Bencil ve salak bir karakterdi. Hareket etmeden önce asla düşünmüyordu. Sürekli birilerini kıskanıyordu. Sürekli insanlardan ilgi arıyordu. Ortada bir savaş var ve onun derdi dışlanmak ve yalnızlıktı. Asla anlayamadı, anlıyormuş gibi yaptı. Sürekli kendi kandırıp durdu ve onun düşüncelerini okumak bana acı verdi. Asla kendimi bağdaştıramadım ve sürekli ona sinir olup durdum. Daren herkesin olduğu gibi benim de en sevdiğim karakter oldu. Nova’ya katlanması zor olsa da konusu ve diğer karakterler için katlanmaya çalışıp seriye devam edeceğim.
Yazarın Ben, Kirke isimli kitabını okumuş ve çok sevmiş biri olarak bu kitabını da çok seveceğimi tahmin edebiliyordum ve yanılmamışım. Kitabı gerçekten çok sevdim. Yazar yine mitolojide geçen hikayeleri romanlaştırırken bütün duyguları katmayı başarmış. Sürükleyici bir dille yazıldığı için de kitaba ne ara başladım, ne ara bitti anlamadım ve tüm bu süre boyunca da kitap bitmesin istedim. Akhilleus ve Patroklus’u daha çok okuyalım istedim. Onların hikayelerini bilmeme ve sonunun nasıl geleceğini bilmememe rağmen çok üzüldüm ve ağladım. Yine de bence mutlu bir sonu olan kitaptı. Hiç unutamayacağım bir hikayeye dönüştü. Kesinlikle herkese tavsiye ederim.
Basit bir dark romance kitabı olduğunu düşünerek başlamıştım ama sadece bundan ibaret değildi. Aksiyonluydu ve merakımı hep üstünde tuttu. Hikayeyi ve cevapsız soruların yanıtlarını çok merak ediyorum. Kitap heyecan verici bir yerde bitti. Yazarın dili de çok sürükleyiciydi, hızlıca okunuyordu.
Okur Takip Önerileri
İlk hikayeyi okurken sıkılsam da sonraki hikayelerde kitabın içine girebildim. Celaena bazen yine beni şımarık ve agresif davranışlarıyla sinir etti ama serinin ilerleyen kitaplarında daha az böyle davranacak diye umuyorum. Aslında bu kitap sanırım cam şato’dan önce okunsa daha iyi olabilir gibi. Çünkü öncesini güzel anlatıyor. Her ne kadar sevmek istemesem de Sam karakterini çok sevdim ve sanırım gelecekte tekrar karşılaşacağımız bazı karakterlerle de tanıştık. Nasıl ilerleyecek seri, çok merak ediyorum.
Bu kitap romantizmden, yazın sahil kenarında okunacak tatlı bir hikayeden daha fazlasıydı. Gerçek sorular ve gerçek karakterler vardı. Dram vardı, derin konuşmalar vardı. Ciddi konulara değinmişti, hatta romantizmden daha fazlaydı ama hiç tekrar edilmiş gibi hissetmedim, hepsi gerekliydi. İki karakterin de söyledikleri, bakış açıları beni düşündürdü. Gus iyiydi ama asıl olarak January’i çok sevdim. Gerçekten çok güzel bir kitaptı, herkese tavsiye ederim. Hem düşündürüyor, hem duygulandırıyordu. Puan kırmamın nedeni ise öncelikle çeviriydi. Çok kötü bir çeviriydi ve kitaba girmemi zorlaştırdı. Yazım hataları ve anlatım bozuklukları çoktu. Başlarda yazarın dili de garip geldi. Bunlar okuma sürecimi zorlaştırsa da kitap sonlara doğru hızlıca aktı.
Kitap kısaca yolculuklardan ibaretti. Sürekli bir yerden bir yere gidiliyordu. Özellikle ilk 150 sayfa çok yavaş aktı. Yazar önce romantizmi hızlıca vermiş (sadece yazıda düşmandılar) sonra da aralarda olsak mı olmasak mı romantizmi serpiştirmiş, kitabı anlamamız için detayları yavaşça vermiş, geçmişten yavaşça ama çok bahsetmiş ve özellikle Kazi’nin kendi düşüncelerinde sürekli tekrarlar yapmıştı. Aksiyon çok olmadı, olduğunda her şey çok kolay ilerliyordu. Kazi’nin iyi olduğunu sadece Kazi’nin “ben iyiyim” demesiyle anlıyorduk, kitap boyunca öyle acayip şeyler yapmadı. Olan olayları da bir türlü umursayamadım. Ama Ballenger ailesini çok sevdim, aynı zamanda Synove’yi de çok sevdim. Kitabı biraz onlar için biraz da yazarın yazımı için okudum çünkü yazarın dili gerçekten çok iyiydi. Çok sıkıcı kısımları bile bir şekilde okutuyordu, çeviri de başarılıydı. Diğer kitapta nabzın biraz daha artacağını umuyorum.
Çok çok berbattı ve bu kitap goodreads en iyi çıkış romanı ödülünü almış. Bu kadar sevilen bir kitabın bu kadar kötü olacağını düşünmemiştim ama kötüden de öteydi. Berbattı. Şu iki puanı sadece Aaron hatrına verdim. Öncelikle kitap 100 sayfa olsaymış da hiç sırıtmazmış çünkü kitabın çoğu Lina’nın düşüncelerini okumakta geçiyor ve bu düşünceler sürekli tekrar halinde. Aynı kelimeleri farklı dizilişlerle okuyup duruyoruz. Ayrıca Lina gerçekten çok aptal bir karakterdi, asla tahammül edemedim. Sürekli cringe olup durdum sürekli. Asla nefretten aşka falan değildi, hatta aşk falan da değildi. Evet Aaron cheesy sözleriyle seviyordu ama aşkı hissetmedim. Bu kitap beni aşktan da soğuttu, hayattan da.
Yazarın kalemi her kitapta daha iyileşiyor. Bu kitapta karakterler daha olgun davranıyordu (genelde). Yine de Çarpık Oyunlar’ı ve Bridget ile Rhys’ı daha çok sevmiştim. Ama bu kitap da güzeldi. Aralarındaki nefret ilişkisi iyiydi, diyalogları eğlenceliydi. Josh’ı da sevdim ama Jules bir ayrıydı. Karakteri derindi ve onu sevdim. Yine de yazarın böyle karmaşık ve kötü geçmişler yazma isteğini anlayamıyorum. Kaostan besleniyor sanki. Kitabın sonlarına doğru olanlarda Josh’ı anladım ama çok kötü tepki gösterdi. Bu kısım hoşuma gitmedi. Ama genel anlamda iyi bir kitaptı.
Bu seriyi gerçekten çok sevdim. Her kitapta daha iyi oluyor, heyecan artıyor. Bu kitapta bütün ana karakterlerle tanışmış olduk sonunda. Hepsini çok sevdim. Cress’in karakter gelişimi çok güzeldi, Thorne ile çok tatlı oldular. Thorne’un iyi yanlarını Cress’in gözüyle görmek beni Thorne’a daha çok ısındırdı. Umarım Winter’da bütün karakterler birlikte olur. Sadece çiftler olarak değil, arkadaşlıklar da çok hoşuma gidiyor. Yazar her ilişkiye önem vermiş ve bunlar olurken hikayenin hızı bir an bile düşmüyor. Neler olacağını çok merak ediyorum. Çok güzel bir seri, herkese tavsiye ederim.
Çooook güzeldi. Kitabın başından sonuna kadar tansiyon hiç düşmedi, sürekli aksiyon vardı. Aralarda Scarlet ve Wolf sağolsun romantizm de vardı ve bu ikisine ba-yıl-dım. Ayrıca Thorne da hikayeye girdi ve onun girişiyle komedi de arttı. Bu üçünün de girmesiyle sekiz ana karakterimizin altısıyla tanışmış olduk (tabii bir de Iko var). Şu ana kadar bu ekipteki her üyeyi çok sevdim. Kitap çok merakta bırakacak şekilde bitti, diğerine başlamak için sabırsızlanıyorum.
Klişeler, ergenler, oturmamış karakterler ve cringe sahneler gördükçe neler olduğunu anlayamamış; sonra yazarın bu kitabı 15 yaşında wattpad’de yazdığını öğrenince her şey yerli yerine oturdu. Tam olarak ortaokulda okuduğum o kitaplar gibiydi. Yine kitap oldukça akıcıydı, belki çok küçükken okusam çok beğenebilirdim çünkü kitap sıkmıyordu ama bu yaşta sadece kitabın bitmesini bekledim. Eğer akmasaydı kitap büyük bir olasılıkla bitirmeye de çalışmazdım. Karakterlerin hiçbiri oturmamıştı. Bir sayfada kötü davranan sonraki sayfa hiçbir şey olmamış gibi iyi davranıyordu. Kopukluklar çok fazlaydı. Bir tek Danny karakterini sevdim, onun dışında kimseyi umursayamadım.
Karakterlerin özellikleri ve aralarındaki ilişkiye bakıldığında bu kitap çok güzel bir kitap olabilirdi ama yazarlar ellerindeki fırsatı büyük bir farkla kaçırmış. Arkadaşlıktan aşka sevdiğim bir tema, bu yüzden okumak için sabırsızlanıyorum ama büyük bir hayal kırıklığına uğradım. Olayların gidişatı hoşuma gitmedi, Millie karakterini sevmedim. Erkekler fena değildi ama çok umrumda da olmadılar. Reid’i ne zaman sever gibi olsam sonra fikrim değişiyordu ama Reid yine içlerinde en iyi olandı. Kitap hem kısa, hem de içinde baya bir yazışma olduğundan çabucak biter diye düşünüyordum ama öyle olmadı. Okurken çok fazla sıkıldım, bir türlü akmak bilmedi. Komik desen değildi, romantik desen değildi, Millie beni deli etti, ne okuduğumu bile bilmiyorum şu an.
Herkes serinin her kitapta güzelleştiğini söylüyordu, bu yüzden işkence gibi gelen ilk kitaptan sonra devam ettim ve anladım ki haklılarmış. Bu kitap kesinlikle ilk kitaptan daha iyiydi. Yazarın kalemi bence halen kötü ama yine ilk kitaba göre daha iyiydi, cringe sahne sayısında da kayda değer bir azalma vardı. Daha aksiyonlu ve gizemli bir kitaptı. Sonlara doğru Celaena, Dorian ve Chaol’u sevmeye başlasam da kitap boyunca bir türlü ısınamamam puan kırmama neden oldu. Sadece gizem ve gerilim için oradaydım, kişisel ilişkileri hiç ilgimi çekmedi, oraları okurken çok sıkıldım. Ama onun dışında oldukça güzeldi. Serinin devamı için sonunda heyecanlanmaya başladım.
Ayrıca çeviriye gerçekten ayrı bir değinmek gerekiyor çünkü sanki kimse çevirdikten sonra okumamış ve direkt yayınlamış gibi bu kadar hata olması çok kötü ve kimsenin bu zamana kadar bir şey yapmamış olması da şaka gibi.
Çok güzel bir kitaptı. Yazarın dili, olaylar iyiydi, akıcıydı. Cinder, Kai ve Iko’yu çok sevdim ama geri kalanları sevemedim. Gelecek kitabı bir an önce okumak istiyorum, çok güzeldi.
İlk kitabı çok olmasa da sevmiştim ve bu kitaptan da beklentim aynıydı ama kitap beklentimin çok üstündeydi. Çok güzeldi, çok beğendim. Kitap adeta akıp gitti ve her şey çok yerli yerindeydi. Saçma bulduğum bir şeyler olmadı, çok romantikti, hem duygusal hem de komikti. Karakterleri çok sevdim, Hannah’a da Fox’a da bayıldım. Düşüncelerini, karakterlerini iyice okuduk, ikisinin de birlikte gelişmesini izledik ve harikaydı. Gerçek insanlar gibi hissettiriyordu ve ikisini de çok iyi anladım. İlişkilerinin hızları da tam ayarındaydı. Her anlamda çok güzel bir kitaptı, çok çok sevdim.
