Yetişkin çocuğun içinde, kendinin de bilmediği doldurulamayacak bir boşluk vardır. Bu boşluk kendini şöyle belirtir: Kişi mutsuzdur ve mutsuzluğunun kaynağını dışarıda bir "nesne", "olay" ya da "kişi" de bulur. Örneğin, mutsuz olan kişi, "bir arabam olsa", "Uludağ'da kayak yapabilsem", ya da "Ayten beni sevse", " ne kadar mutlu olurum", diye düşünür. Ne var ki, olanaklar ve koşullar el verip arabayı alınca, Uludağ'da kayak yapınca, Ayten'le evlenince uzun süre mutlu kalamaz. Bu defa mutsuzluğunun nedeni olarak daha başka nesneler, olaylar ve kişiler bulur. Bu anlamda yetişkin çocukların içinde doldurulamayacak bir boşluk vardır. Mutsuzluklarının gerçek nedenini hiçbir zaman anlayamadan, sürekli bir daldan diğerine atlayarak ömürlerini bitirirler.
Okur Takip Önerileri
En sık gözlenen ilişki, İçimizdeki Ana-Babanın İç Çocuğu ezmesi, utandırması, yargılaması ve sürekli denetlemesidir.
