Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Seyircijapon
Seyircijapon
@seyircijapon
129 syf.
·
Puan vermedi
“Olduğunu sandığı kişiye tutunup asla sınırlarının dışına çıkamayan insanlar için üzülüyorum artık. “Ben şöyle biriyim, ben böyle biriyim” diye boyuna konuşmalarına tahammül edemiyorum. Hiç sınanmadıkları durumlarla ilgili kesin bir biçimde “Ben olsam şöyle yapardım” dediklerindeyse artık anlattıklarını hiç ciddiye alamıyorum. Hayat yeri gelince insanın ağzını burnunu öyle bir yamultur ki feleğini şaşarsın. İnsan söyledikleri değil, yaptıklarıdır Osman.”
Aylin Balboa “ben ayrılmak istiyorum Osman” diyerek ayrılığın sebeplerini sıralarken bir adım sonra “ayrılmayalım Osman vazgeçtim” ikilemi arasını kabullenişe kadar ve iliklerimize işleyerek anlatıyor. Kabullenişe kadar giden yolu kendine has mizahi diliyle yer yer kahkaha attırarak işlerken satır aralarında kendimizi, ilişkilerimizi buluyoruz.
“Anatomik olarak kimseden bir farkım yokmuş ben de insanmışım” cümlesiyle terapilerde dokuzyüzyetmişüçbin bilmem kaç seansa yayılmış farkındalığı tek cümleyle özetliyor bazen, bazen de “söylediklerimin hepsini unut, sanki ben biliyorum da mı yaşıyorum Osman” ile aman kim çözmüş ki zaten dedirtiyor. Bir solukta okutuyor, bazı cümleleri beşer kere bazılarını yüz beşer kere okutuyor, ben bu cümleyi döner döner okurum diyerek okutuyor. Hikayenin başı sonu yok, neresinden başlasanız okunuyor.
Ben okurken çok keyif aldım. Kalemine, mizahına, altından kalkışlarına, tökezleyip düşüşlerine, düşünce kalkmalarına, kalkmayıp biraz burada takılayım geçer birazdanlarına hayran kaldım. Okumalısınız, sevmelisiniz, zaten eminim çok da seversiniz.
295 syf.
·
Puan vermedi
Okuduğum ilk Marc Levy kitabıydı. İsmi ve arka kapağı çok ilgimi çekti ama okurken beklediğim keyfi alamadım ne yazık ki. Hatta bir ara elimden bıraktım ve başka kitaplar okudum arada. Sonra bir şans daha vererek tamamladım. Karakterlerin fazla yüzeysel kaldığını düşünüyorum. Kitap ortasına doğru hızlanıyor olmasına rağmen çok da merak etmiyorsunuz aslında. Keyifli bir yaz filmi senaryosu gibiydi. Kafam biraz dağılsın, plajda okuyayım, kahveme eşlik etsin derseniz okunabilir ama mutlaka tavsiye edebileceğim bir kitap mı, sanmıyorum.
211 syf.
·
Puan vermedi
Erkeklerin iç dünyasındaki karmaşayı yine bir erkeğin gözünden anlatıyor Soluk Bir An…
Yaşadığı şeyin aşk mı, orta yaş bunalımı mı, gecikmiş duyguların yüzeye çıkması mı, gerçek mi yoksa kendisi tarafından yaratılmış suni bir boşluk kapama çabası mı olduğunu sorgulayan Taner ve onun iç dünyasını okuyoruz bu kitapta.
Yıllardır gördüğü, tanıdığı, bildiği bir kadının yan koltuğundan uzanıp buğulanmış aynayı silmesiyle aşık olduğunu anlar mı insan? Yoksa o aşk çoktandır içindedir de sadece aynayı silerek mi ortaya çıkarmıştır bunu kadın? Ya da aşk mıdır yaşanan?
Alışılmışın, başkaları tarafından kabul görülmüşün, ortalama olanın peşinden gitmeye alışmış karakterimizin kendini, hayatını ve aşık olduğuna karar verdiğinde yaşadıklarını sorgulayışını okurken biz de onunla beraber sorguluyoruz yaşananları.
Okur Takip Önerileri
224 syf.
·
Puan vermedi
Kitap kapağında yazanın aksine kesinlikle “Bir Başkomser Nevzat kitabı” değil. Ahmet Ümit’in bütün kitaplarını okumuş ve her kitabını çıktığı gün almış bir okur olarak büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Kitapta yer alan tüm öyküler aceleye gelmiş gibi. Başladığınız an katili tahmin edebildiğiniz ve “Arka Sokaklar” izliyormuşsunuz hissi yaratan bir sığlık vardı hikayelerde. Ahmet Ümit kitaplarında her zaman bir derinlik olurdu oysa. Kitaptaki üçüncü öykünün sonu da fazlasıyla tanıdıktı üstelik. Beklentimin son derece altında bir kitap olmuş. Yayınevi değişikliğidir belki de bu acelenin sebebi. Bilemiyorum. Sevemedim.
