Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sıla Demir

Sıla Demir
@sndmr1
Sıkı Okur
Sessizce ağlıyo­ruz. Adı olmayan bir sahne bu, aynı anda hem ölüm hem hayat.
Reklam
Her şeyin ters gitmeye başladığı yeri kavramak. Doğru değil, doğuştan nefret dolu değilim, onlardan, annemle babamdan, müşterilerden, dükkandan oldum olası nefret etmedim... Ötekilerden de, okumuş yazmışlardan, hocalardan, muteber insanlardan da tiksiniyorum artık. Midemi bulandırıyorlar. Hepsinin, her şeyin üstüne kusacağım, bütün okuduklarımı, öğrendiklerimi. Bombok haldeyim...
Belki de birbirimize söyleyecek bir şeyimiz kalmadığı için yazıyorum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bir yandan onu kucaklayan , diğer yandan dışlayan bir dünyanın içinde yaşıyordu.
Yükselmek ona göre öğrenmekti(insan kafasını bir şeylerle doldurmalı,derdi)bilgiden daha güzel hiçbir şey yoktu.Kitaplar temkinle kullandığı tek nesnelerdi;onları tutmadan önce ellerini yıkardı.
Reklam
Bizlerden daha sağlıklıydı; ama insan onun göğsünü dinleyince yüreğinin içinde fokurdayan gözyaşlarını duyabiliyordu.
Zamanların hem en iyisi hem de en kötüsüydü; bilgeliğin ve aptallığın çağıydı. Hem inanç hem de kuşku devriydi. Işığın da asrıydı karanlığın da. Hem umut baharıydı hem de umutsuzluk kışı. Her şeye sahiptik hiçbir şeyimiz yoktu