Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Zülal
Zülal
@somekindofzulal
Hearts starve as well as bodies; give us bread, but give us roses.
Öğrenci
Üniversite
147 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Excellent work from Hannah Arendt. In this book, (which is a shorter version of the real book) we see the trial of Adolf Eichmann who is thought to be the "architect of the holocaust". Arendt believes that analyzing this trial is crucial, since the crime was committed once, and is likely to happen again any time in the future. Arendt, a political scientist, and a philosopher emphasizes the term that she concluded as "banality of evil". In this term, she argues that the banality, ordinarity of the criminal is what makes him/her dangerous. She also points out how a totalitarian regime (in this case, the Nazi regime) affects society and makes "banal" and ordinary people become criminals. Moreover, she criticizes the prosecutors since they judge Eichmann as the mastermind of the plan. She thinks that Eichmann did not do evil plans, his crime was thoughtlessness, that is the inability to think of somebody else's point of view. She also thinks that the prosecutors' being Jewish make the trial unjust since it no longer will be a trial, but an act of revenge. Furthermore, she thinks that this crime was against all humanity. There are much more things to cover in this book. If you have a chance, I recommend you to read it.
Farklı toplumsal sınıflara mensup insanların ölüm anlarını anlatan, bu insanların ölüm sebeplerinin ve şekillerinin yine mensup olduğu sınıflardan dolayı nasıl değiştiğini gösteren bir kitap. Beni en çok etkileyen kısım hangi sınıfa mensup olunursa olunsun, ölünün ardından “aspergillum” denilen ve ölülerin üzerine kutsal su serpme amacı ile kullanılan aletin ortak olması oldu. Ölüm sebebi, şekli, ölen kişinin yaşından, cinsiyetinden, sosyoekonomik durumundan bağımsız olarak, ölümün herkes için ne kadar farklı, fakat bir o kadar da evrensel olduğunu gösteriyor kitap. (Aspergillum kullanımının bu noktayı vurguladığını düşünüyorum) Okunmasını tavsiye ederim
Tayyib Atmaca’nın ilk şiir kitabı Külüngün Taşlara Çizdiği Nakış. Atmaca’nın kendine has bir şiir kurgusu var ve şiirleri okuyanın yüreğine dokunuyor. Bestami Yazgan’ın tabiri ile kendisi külüngünü şiir dağının kalbine vuruyor, yüreğinden kopan dizeler gönül testimize doluyor. Bu kitap ile birlikte, şairin okuduğum diğer kitaplarının da (Med Cezir Vakitler, Sarı Kitap, Ebemkuşağının Altında, Temize Çekilmez Ömür Defteri) okunmasını öneriyorum.
Okur Takip Önerileri
Hayatının özellikle son evrelerinde kadınların özgürlük ve eğitim hakkı davasına öncülük eden isimlerden Halil Cibran’ın çok akıcı, güzel ve iç burkan bu kitabını henüz bitirdim. Kitap genel anlamda bir aşk hikayesi gibi görünse de Halil Cibran Ortadoğuda kadının rolünü gözler önüne seriyor. Özellikle bazı bölümlerde kadının bir eşyaymış gibi alınıp satılmasını, diğer bir deyişle “ev değiştirmesini”, yine kadın karakter olan Selma’nın dilinden eleştiriyor, durumdan yakınıyor. Selma bu noktada tanrı’ya sığınıyor ve ondan “kırık kanatlarını” iyileştirmesi için dua ediyor. Sonu çok dokunaklı, Halil Cibran çok başarılı bir eser ortaya çıkarmış.
SPOILER
In this analysis, I want to emphasize a very significant point for me, where Socrates argues: “Either I have not a bad influence, or it is unintentional; so in either case what you claim is false.” He simply says that if he corrupts the youth, he would harm society. If he harms society, he would harm himself. Since no one harms themselves intentionally, there is no way he did this on purpose, and if it was unintentional, he should have warned, he should not be at the courthouse. I believe, this particular passage is very important since Socrates states every crime is inherently unintentional but does it mean they shouldn’t be punished?
