Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Hasan Ali Toptaş Kuşlar Yasına Gider romanında "Babalar alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır" diyor. Kemal Varol ise "Baba dediğin tamamlanmamış bir kelimedir zaten " diyor. Bir baba-oğul romanın kahramanları. Avukat Yusuf ve ba "ba"sı Heves Ali. Heves Ali'nin hikayesi Ucunda Ölüm Var da tamamlanmamıştı biz onu sadece Ağıtçı Kadın'ı bırakıp giden üç telli bağlama ile türkü söyleyen bir hercai olarak biliyorduk oysa o ardında pek çok gözü yaşlı kadın ve boynu bükük bir evlat bırakmıştı. Fuzuli gene haklı çıktı "Şair sözü yalandır aldanma" diyerek. Yusuf on beş yaşından sonra babasını bir daha görmez araya 25 yıl girer ve bir sabah kapısı çalar. Kapının önünde mahcup bir adam babası vardır. Üstelik son günlerin yaşıyordur, hastadır. Sonrasında yolculukları başlar babasının son isteğidir Kars'a Aşıklar Bayramı'na gitmek. Son kez arkadaşlarını görüp onlarla aynı atmosferi solumak ister Heves Ali. Diyarbakır'dan Kars'a uzanan bir yolculuk bu yolculuk sırasında verilen molalar, kısa konuşmalar ve karşılıklı susmaları. Yusuf'un aklında Aylın önünde gidilmesi gereken bir yol vardir. Heves Ali kimi zaman kızdım ona kimi zaman ağladım onun için kimi zaman Aziz Bey'le karşılaştırdım bazen durup bir türkünün pesine alıp gittim. Kemal Varol'un kalemine yeniden aşık oldum. Romanda "Bu dağlar kömürdendir" diyerek Hasan Ali Toptaş'ı, selamlaması ise hoşuma giden bir başka nokta oldu. Şimdi yarım kalan Yusuf'un hikayesini merakla bekliyorum. Okumadım yaşadım.
"Farklı olmanın cezası sabittir.
Kendinden farklı olanı insanoğlu da aynı şekilde cezalandırır. "
İkinci Dünya Savaşı yılları... 6 yaşında bir çocuk... Ailesi onu savaşın şiddetinden koruyabilmek için doğuya gidecek olan birine teslim etmesi, teslim edilen kişinin de ölmesi üzere savunmasız bir çocuğun oradan oraya savruluşu.
Savaşın,
196 syf.
8/10 puan verdi
Son sığınak, son insani köşe....
Siyasetin dikenli tellerini dayatmadığı bir bahçe, bir ada, bir mülkiyet kalmış mıdır?
Bu alegorik eser hiçte yabancısı olmadığınız bir hayatın düşünsel yapısıdır. Bir ütopyadan nasıl distopya yaratıldığını anlatıyor. Her insanın hayalini kurduğu bir yaşam alanı vardır. Bu alanda ağaçlar, kuşlar, deniz, sade
Hasan Ali TOPTAŞ’ın ilk okuduğum kitabı. romanın geçtiği coğrafyayı az çok biliyor olmamdan mı veyahut Babamın ameliyatının kaçınılmazlığından mı bilinmez gece gece beni bitiren kitap olmuştur. Aziz amcanın yani isimsiz Ana karakterin babasının Güvenparkta havuza düşmesiyle birinci bölümde tuttuğum nefesimi, Ankara-Denizli arasında takip eden atın Eyüp amca tarafından deşifre edilmesiyle bırakmam bir oldu. Bekir Ağbi’nin rüyası Suat’ın koyu yeşil paltosu derken gözlerimdeki hafif nemlilik kitaba karşı aşırı hassasiyetle birleşince, burnumda akma ile hıçkırıklara neden oldu. Üslup, müthiş betimlemeler ve saflık harikulade...son zamanlarda okuduğum en iyi kitaptı ve beni çok derinden etkiledi, yaraladı. Hemen yarın ilk işiniz bu temin etmek olsun ve okuyun..
Bir direniştir aşk!
BismillahirRahmanirRahım
Selamünaleyküm arkadaşlar evet güzel bir inceleme yaparım inşallah
Giriş-gelişme-sonuç yapamam konuya direk gireyim barii
Kuma serisi toplam üç bölümden oluşuyor. Bu kitabı kardeşim almıştı, ilk okumaya başladığımda çok ağladım, kitap karakterine düşman oldum çünkü bir kadına değer verirken kuma gelen diğer kadına eziyet
"Aşıklar Bayramı" Bir Hesaplaşma Romanıdır..
Baba-oğul ilişkisi -çok olmasa da- edebiyatımızda son zamanlarda kendine daha sık yer bulan temalardan. Son iki-üç yıldır bu konuda iki yetkin, güçlü kitap yazım dünyasına merhaba dedi. Bunlardan ilki Hasan Ali Toptaş’ın “Kuşlar Yasına Gider” kitabı bir diğeri de kısa süre önce piyasaya çıkan Kemal Varol’un “Âşıklar Bayramı” kitabıdır. Kitabın
Adalara selam olsun
Üstat yaptı yine yapacağını. O kadar güzel gözlemlemiş ve o kadar güzel dile getirmiş ki hikayelerini, balıkçılarla birlikte sanki bende balık tuttum, pay ettim, ağlarda kımıl kımıl balıkları çektim, denizin tuzlu kokusu rüzgarla karışarak yüzüme vurdu. Hikayeleri yaşattı resmen. Sayesinde bir kez daha ada insanı oldum. İnsan oğlunun doğaya verdiği zararı da çok güzel anlatmış. Maalesef o günlerden bugünlere değişen bir şey yok. Yeşilin yerini hızla beton almakta ve bizler son kuşlar da bizi terk ettiğinde o betonların arasında yarattığımız küçük hapishanelerimizin arasında bir nefeslik oksijene muhtaç kaldığımızda kıymetini anlayacağız ama çok geç olacak. Bizi Sait Faik üstat bile kurtaramayacak. İtiraf edeyim ilk hikayelerini sevmemiştim ama sonradan bir sevdim tam sevdim. Kıymetini geç bildim üstat affola.
"Zeuxis’in çizdiği üzümler öylesine gerçek gibidir ki kuşları cezbeder.
Bunun üzerine Parrhasios onu davet edip kendi şaheserini örten örtüyü açmasını ister ama Zeuxis bunu yapmaya çalıştığında anlar ki perdenin kendisi resimdir."
Kitabı yazın okumaya başlamıştım aslında ama gitmem gerekiyordu galiba, o yüzden son birkaç günde
Dili zor olduğu gibi bazı yabancı kelimeler hakim. Çok fazla akıcı değil çünkü yazar dur durak bilmeden düşüncelerini kağıda geçirmiş. Abasıyanık düşüncelerini kağıda geçirmiş geçirmesine ama bunları en iyi haline getirmeden de kitaplarında kullanmamış tabi. Yazmış sonra atmış, tekrar yazmış. İnsanlar sıkılır demeden yazmış. Son Kuşlar'ın ilk 30 sayfasını okuduktan sonraki ilk tepkim "Ne okudum ben şimdi?" oldu. Daha sonra en baştan tekrar başladım, yine anlamadım. Anlamadıkça okumak istemedim. Yazarın dili beni epey zorladı 80.sayfasına kadar. Sonra yavaş yavaş çözdüm dilini anladım biraz Abasıyanık'ı. İçinde 19 öykü bulunan kitabımız, doğayı; denizi, balığı, kuşları, toprağı, çimeni öptü, kokladı, başına bir de taç yaptı. En sevdiğim öyküleri "Son Kuşlar" ve "Kırlangıç Yuvasındaki Kadın" oldu. Doğayı ve hayvanları bu denli seven Sait Faik Abasıyanık'ı, dilini, gerçekten anlayabilecekseniz okumanızı öneririm. Ben 8/10 vermek durumunda kaldım. Tekrar okunacaklar listeme ekledim, ne zaman ki bütün öykülerini anladım o zaman bırakacağım bu romanı okumayı. Zorlamak istiyorsanız kendinizi, buyrunuz Son Kuşlar'a.
*Güncelleme*
Tekrardan okudum. Bu kez çok daha iyi anladım.
Parodi Hakkında İncelemeler
ASLAN NAZ
Köy meydanını azıcık geçince, mıhtar emminin kahvesinin ilerisinde kara Fatma teyzelerin tarlasının ucunda bir ülke var.Yitik Beyinler Ülkesi.
Bu ülkeyi yıllardır gocuklu celepler, şeyini şey ettiğim fakültesinden mezun ilim insanları ile birlikte paralel ve üçgenle şekli benzerliği olmayan birlikte hamam çalıştıran imamlar
Neden Kaplumbağalar Da Uçar?
Eski bir Kürt hikâyesine göre; gölde yaşayan bir kaplumbağa, her gün etrafında kanat çırparak yükselen kuşlara özenip uçmayı, gölün karşı kıyısına geçmeyi diler. Dileğini kuşlara söyler, kuşlar da: “Uçabilirsin. Kaplumbağalar da uçar.” diye yanıtlar. İki kuş, kaplumbağaya bir dal uzatırlar ve ağzıyla dala sımsıkı
