sudenur koşar
@sudenurrkosarr
Ars longa vita brevis
82 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Gül ektiğin yerde evlat
Devedikeni büyüyemez."
Okur Takip Önerileri
Bu yol nereye gidiyor? Bunu büyüyen bir asmaya sormalısın. Asma sana cevap verecektir:
"Hiç bilmiyorum. Ama güneşe doğru büyüyorum."
Elveda.
Insan güzel bir rüyayı unutmak istemez. Hayatla bir tür bağ kurmasını ister.
Mutlu değilim ve görünüşe göre, mutsuzluğum sadece dünyada olan bitenler yüzünden değil
Hayatın tüy kadar hafif olduğunu düşünüyoruz, ama bu hayatlarımızı boşa harcadığımız anlamına gelmez, hayatı tüy kadar hafif bir şey olarak sevdiğimizi gösterir. Tüyler çok uzağa, hızla uçar. Gerçekten şimdi, vatanseverliğin, savaşın sorumluluğunun ne olduğuna dair büyüklerimiz her zamanki tartışmalarını yüksek sesle haykırmaya devam ederken, bizler onları geride bırakarak yüce kişilerin sözleriyle yola çıkıyoruz.
Ölümle bir arada yaşayanlar için bir çiçeğin gülümsemesi, ölüm-yaşam meselesinden daha çok yüreklerine işler. Şimdi bizler, tabiri caizse, hafif çiçek kokularına kapılıp ne olduğunu bilmediğimiz büyük bir gemiye bindirildik ve kendimizi onun göklerdeki rotasının insafina bırakarak ilerliyoruz. Bu sözde İlahi İrade gemisinin nasıl bir adaya ulaşacağını ben de bilmiyorum; ama bu yolculuğa inanmak zorundayız. Ölmenin ya da yaşamanın, bir insanın mutluluğunu ya da üzüntüsünü belirleyen kilit nokta olmadığın anlamaya başladım. Ölüler tamamlanmış bir hâlde ve yaşayanlarsa ellerini birleştirmiş, yelken açmak üzere geminin güvertesinde duruyor. Gemi iskeleden ayrılıyor.
"Ölüm iyi bir şey"
Kahkalarımızın kaynağı Pandora'nın kutusunun köşesinde duran küçük taştan geliyor.
İnsanlar ölümle tamamlanır. Yaşarken, herkes eksiktir. Böcekler ve küçük kuşlar, hayatta oldukları ve hareket ettikleri sürece mükemmeldirler, ancak öldükleri anda sadece birer ceset olurlar. Ne tamamlanır ne de eksilirler, sadece hiçliğe dönerler Insanlar içinse durum tam tersidir. Bu noktada, insanın öldükten sonra en insani haline dönüştüğü paradoksu da geçerli oluyor herhalde.
Her zaman çılgınca gülüyor olsa da Ma-bo aslında tam aksine mutsuz biri olabilir. Çok gülen bir insan, aynı zamanda çok ağlayan değil midir?
İnsanlar için umutsuzluk denilen şey imkânsızdır. İnsanlar genellikle umutla kandırılır; ama aynı zamanda "umutsuzluk" kavramıyla da aynı şekilde kandırılırlar.
...Pandora'nın kutusu hikâyesini bilirsin. Açılmaması gereken kutu açılır açılmaz hastalık, keder, kıskançlık, açgözlülük, şüphe, ihanet, açlık ve kin gibi akla gelebilecek her türlü kötülük ve uğursuzluk kutudan sürünerek kaçmış, gökyüzünü kaplayarak uçup gitmiş. Bundan sonra, insanlar ne yazık ki sonsuza kadar sefalet içinde acı çekip kıvranmak zorunda kalmış. Ancak kutunun köşesinde haşhaş tanesi kadar küçük, parıldayan bir taş kalmış ve taşı üzerine belli belirsiz "umut" kelimesi yazılıymış.
Bir geminin kalkışının nedeni ne olursa olsun, her zaman bizlere bir tür belirsiz bir umut hissettirir. Bu antik çağlardan beri değişmeyen, insanın doğasına ait bir şeydir.