Bir misafir odası benim küçük kalbim,
Lakin her misafiri hemen kabul eylemez.
Biraz hırçın ve mağrur, bu esrarlı mabedin,
Kapıları kapalı, her gelen pek giremez.
Öyle bir oda ki bu, hiç bir eşya yok, bomboş,
Yalnız bir köşesinde vuran küçük bir saat.
Kapıları kapalı, üstelik bir hayli loş,
Bu kasvetli odaya verir bir parça hayat.
Bu misafir odası bir misafir bekliyor,
Köşede duran saat vuruyor tik tak-tik tak.
Gelecek diye her an günlere gün ekliyor,
Öyle bir misafir ki, bir daha hiç çıkmayacak...
Baki'de bekayı, bekada Baki'yi bulma yolculuğuna çıkmış, sonsuzluğun sırrına doğru yol alıyordu.
Sayfa 544
Derdim! Yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
Akşam olsa diyordun, işte oldu akşam;
Siyah örtülere sardı şehri karanlık;
Kimine huzur iner gökten, kimine gam.
Bırak, şehrin iğrenç kalabalığı gitsin,
Yesin kamçısını hazzın sefil cümbüşte,
Toplasın acı meyvesini nedametin
Sen gel derdim! Ver elini bana, gel şöyle.
Sayfa 115