Öncelikle bu kitap böyle mi bitmeliydi, bir kaç ay sonrasını görsek nasıl olurdu, düşünmedim değil. Belki de böylesi daha iyi bilemiyorum. Ama çok etkileyici detayları olan bir kitap. “Delilik” tanımı çok geniş ve bazı komik tasvirlerle anlatılmış. Ayrıca 1930larda kullanılan fakat sonra yasaklanan bazı yöntemler varmış organizmayı dinlendirmek ve vücut gerilimlerini azaltarak yok etmek için. Yüksek doz insülin…. Bir zamanlar da olsa hipoglisemik şokun böyle bir patolojik durumda kullanıldığını bu kitapla öğrendim doğrusu. Dediğim gibi Veronika’nın bu kitaptan sonraki yaşadığı her güne umut olarak bakması, ama gerçeği bilmeden yaşadığı süreç , gerçeği öğrenmesi, doktorunun bununla ilgili yaşadığı yasal süreçler işlenebilirdi belki. İşlense miydi dersiniz??
