Kelimelerin fazla bir önemi yoktu; önemli olan, sesini duymak, sesindeki her değişiklikte yüzünü hayal etmekti. Sözler belli belirsiz işitilse bile melodisiyle insanı altüst eden bir şarkı gibiydi.
Tarihi, halk kitlelerini peşlerinden sürükleyebilen liderler yapar ama asla kendi gönüllerince değil, tarihin bir mantığı vardır, zamanın bir ruhu... Ancak tarihin mantığını, zamanın ruhunu anlayabilenler başarıya ulaşabilirler...