Ne güzel söylemiş şair; gülmeyi çocuklar icat etti, bizler tüketiyoruz.
Çocuklar bilgisayar ekranına bakarken, büyükler de televizyon ekranlarına kilitlenmiş durumda. İnsanlar gülmeyi unutmadılar çok şükür; ama güldüklerinde, çoğu zaman ekrandakilere gülüyorlar. Oysa onlar, birbirlerinin yüzüne bakmak, birbirlerinin yüzündekini okumak ve birbirlerine gülmek için yaratılmışlardı.
Sayfa 143Kitabı okuyor
Televizyon: bir el derdi havuzu… Hastanede bile olsan, haberlerde gördüğün kaza belaya üzülmek büyük lüks. Neden dersen buradaki kazazedelerin inlemesini duyuyorsun. Altına sıçarsa bokunun kokusu burnuna geliyor. Kusarsa senin birazdan basacağın yer yapış yapış oluyor. Ama televizyonda acı çekenler, sana temas etmeyecek kadar uzakta. Bakıp bakıp "vah vah" diye üzülüp halimize şükredecek şey buluyoruz: El derdi.
Sayfa 40 - Everest Yayınları
Siyasetçiler televizyon kanallarında, müzik eşliğinde şaşaalı ve trajik etki uyandıran stüdyo programlarında boy gösteriyor, sorguya çekilmeyi kabullenmiş ve hakikatleri anlatıyormuş gibi yapıyorlardı.
Hiç duraksamadan onca rakamı sayıp dökmelerini, hiçbir konuda teklememelerini görünce, insanın aklından ister istemez soruları önceden bildikleri geçiyordu.
Belirli bir hastayı nasıl etkilediğini fark edecek bir bağlamda televizyon programı izlemek büyüleyiciydi. Birçok hasta, ebeveynlerinin yeterli rehberliğinden yoksundu, bu yüzden insanların televizyonda ve filmlerde nasıl etkileşime girdiğinden çarpıcı biçimde etkileniyordu.
Sayfa 23 - Yakamoz Kitap
“İnsanlığın bin bir çabayla iki bin yılda yarattığı asgari ahlak, elli yılda televizyon tarafından çiğnenmiş ve on yılda da internet tarafından yutulmuştu.”
Artık ortada son derece ruhsuz, sıradan ve kültürel açıdan ölü bir Dünya var. Hükümdarlar geldiğinden beri yeni hiçbir sey üretilmedi. Sebebi de açık. Mücadele etmeye değer bir sey kalmadı. İnsanlar günübirlik eğlencelerle oyalanıyor. Her gün bir sürü kanaldan yaklaşık beş yüz saatlik radyo ve televizyon yayını yapıldığının farkında mısınız? (...) Milletin tembel süngerlere dönüşmesine şaşmamalı; her daim emiyorlar, ama asla
üretmiyorlar. İnsanların günde ortalama üç saat televizyon izlediğini biliyor muydunuz?
Yakında kimse kendi hayatını yaşamıyor olacak. Televizyon dizilerindeki aileleri izlemekten başka şeye vakit kalmayacak!
Sayfa 162Kitabı okudu
Kimse Unutamaz
bilgigazetesi.org/haber/kimse-unu...
#SonerAtabek #Yazar #köşeyazısı #köşeyazarı #Bursa #keskinkalemlerimiz #gazete #haber #haftasonu #televizyon #dergi
"Evet... Ucuz bir siyah-beyaz bir televizyon aldım geçenlerde... giderken açık bırakmıştım... onları kandırmak için... evde insan olduğunu sansınlar diye... galiba ben yokken televizyon patlamış... eve dönünce dumanlarla karşılaştım... itfaiye buraya gelmiyor... bütün mahalle alev alsa da gelmezlermiş... dumanlan yararak eve girdim... alevler vardı... zenciler içerdiydi... katiller ve hırsızlar... ellerinde su kovalan, yangını söndürme ye çalışıyorlardı... oturup seyrettim... bir şişe şarap bulup açtım, içmeye başladım... zenciler koşuşturuyorlardı... bir süre sonra yangın söndü... du manlar ve korlar yüzünden öksürüyorduk... 'Kusura bakma moruk,' dedi zencilerden biri, 'geç kaldık. Çete toplantısındaydık. Birileri dumanın kokusunu almış.' 'Sağolun,' dedim. Yanlarında bir şişe cin vardı, beraber içtik, sonra gittiler.
Televizyon ekranında şimdi de Renault Clio'nun reklamı vardı; arabanın içi çok rahat görünüyordu.
Çocukların televizyon ekranları karşısında geçirdikleri süre sınıfta geçirdikleri süreyi bir hayli aşıyor, tabii okula gidebiliyorlarsa. Şu evrensel bir gerçek, okullu ya da okulsuz çocuklar başlıca biçimlenme, bilgilenme ve bozulma kaynaklarını ve başlıca sohbet konularını televizyon programlarından buluyorlar.
Sayfa 270
Televizyon bir görünüşler diyarı olabilir,
ancak henüz bir sahte haber fabrikası değildir.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Günümüzde tele-ekran ve televizyon ekranı,
yerlerini dokunmatik ekrana bırakmaktadır.
Yeni teslimiyet aracı akıllı telefondur.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Telekraside Big Brother’ın gözetleme ekranının yerini televizyon ekranı alır.
İnsanlar gözetlenmez, eğlendirilir.
Bastırılmaz ama bağımlı hale getirirler.
Sayfa 20Kitabı okuyor