Tuğçe Gözönü
@tgcgzn
psikolojik danışmanlık Ψ
10 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Depresyondaki bireylerin büyük bir çoğunluğu aslında çok sevilen insanlardır, fakat bu işe yaramaz; çünkü kendilerini sevmezler ve kendilerine güvenleri eksiktir. Sonuçta, sadece kendinize verdiğiniz değeri nasıl hissettiğinizi belirler.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
Bilmediğini bilmek için bir hayli anlayış olmalı insanda. Bir kapının kapalı olduğunu anlamak için o kapıyı itmek gerekir.
Okur Takip Önerileri
Tutsaklık doğumla başlar. Toplum, aile sizinle birlikte doğan özgürlük duygusunu korumanıza izin vermeyi reddederler. Öğretmenler, dini liderler, hatta dostlar - veya sözde dostlar - ailenin bıraktığı yerden görevi devralırlar. Bizden istedikleri ve bekledikleri duyguları hissetmemizi talep ederler. Hissetmek eylemini, onlar için icra etmemizi talep ederler. Yeryüzünde bir serabı arayarak dolaşan başıboş aktörlere benziyoruz; kayıp gerçekliğimizin unutulmuş gölgesini durmadan arıyoruz. Onlar bizden olmamızı istedikleri kişiye dönüşmemizi talep ederken, gerçekten olduğumuz kişiyi de yıkıma uğramaya zorluyorlar bizi. Bu cinayetin ince bir türüdür... En sevgi dolu aileler ve akrabalar bu cinayeti genellikle yüzlerinde bir gülümseme ile işlerler.
Gerçek dost, tamamen kendin olma özgürlüğüne sahip olmana izin veren kişidir, özellikle de hissetme ya da hissetmeme özgürlüğüne. O anda ne hissediyorsan bununla bir problemi yoktur. Gerçek sevginin ölçüsü budur, insanın olduğu kişi olmasına izin vermek. İnsanların çoğu sizi görünmeye çalıştığınız kişilik için sever. Onların sevgisini devam ettirmek için " gibi görünmeye" devam edersiniz. Ve görünüşünüzü de sevmeye başlarsınız. Doğrudur, bir imajın, bir rolün içine kilitlenmiş haldeyiz . Üzücü olan şey şu ki insanlar imajlarına o kadar alışırlar ki, maddelerine bağımlı bir şekilde büyürler, zincirlerini severler. Gerçekte kim olduklarını tamamen unuturlar. Ve eğer gerçekte kim olduklarını onlara hatırlatmaya kalkarsanız, bunun için sizden nefret ederler, sanki en kıymetli malını onlardan çalıyormuşsunuz gibi.
Ayrımlar ayrımları doğurur. Aşkın ise hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur. Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde.
Sayfa 413
Her hakiki aşk, umulmadık dönüşümlere yol açar. Aşk bir milad demektir. Şayet aşktan önce ve aşktan sonra aynı insan olarak kalmışsak, yeterince sevmemişiz demektir. Birini seviyorsan onun için yapabileceğin en anlamlı şey değişmektir!
Sayfa 339
Bir kitap okudu
400 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
703 günde okudu
Bir kitap okudu
304 syf.
·
Puan vermedi
Çırılçıplak bir ağacım ben de. Derim, uzuvlarım, yüzüm dağılıp dökülüyor. Her gün bedenimin bir başka parçası beni terk ediyor. Ne var ki ağacın aksine ben kaybettiklerimi geri alamayacağım. Tomurcuklanacak bir ilkbahar yok benim için. Bugün yitirdiğim her şeyi sonsuza dek yitiriyorum.
Sayfa 140
... oysa yaşamım boyunca nice insanlar tanımıştım; nice bağlılıklara, nice vefalara, öfkelere tanık olmuştum. İnsanların iyiliklerini, ihanetlerini görmüştüm. Kalıcı bir sevginin olamayacağını öğrenmiştim. Aşk, kağıt üzerinde güzeldi; mutlu sonlar, romanlara özgüydü.
Gitmenin hep tedirgin edici bir tarafı oluyordu ama zor deseniz zor olmuyordu. Bu kez sadece aşina olduğum dünyayı değil, mutluluğu da geride bıraktım. Arada bir fark olacaktı elbette ama bunu böyle güçlü ve derinden hissetmeyi beklemiyordum.
Sayfa 35
Sonunda yürümek güçleşince suları çekilmiş nehre bakan bir banka oturduk ve bana güzelliğin esasen ilgide yattığını söyledi. Dedi ki, "nehir güzel çünkü ona bakıyorsun."
Binlerce pencereden bakmalısın Dünya' ya, belki o zaman görebilirsin yaşamın sadece senden ibaret olmadığını. Belki o zaman kavrayabilirsin aynı mutluluğu ve aynı acıyı yaşayan binlerce insan olduğunu. Huzurun kaynağı yalnızlık değildir. Huzur seninle aynı duyguyu taşıyan insanlarla aynı ortamda yaşayabildiğini fark edebilmektir.
O gün öyle gülmeseydin bugün böyle ölmezdim. O gün iyi ki güldün, böyle güzel ölemezdim.