Kitap tüylerimi ürpertti. Birinin önerisine güvenerek almıştım ve pişmanım. Beklediğim gibi çıkmadı keşke buna bu kadar para vermeseydim dedirtti. Okuduğum için pişman değilim ama okumasam da olurmuş. Kedi sahnesi çok etkiledi fenalaşacaktım az kalsın keşke bu kadar detaylı betimlenmeseydi
Sonu beni asla tatmin etmedi çok aceleye geldi 500 sayfalık kitapta komplo planlayıp son 2 sayfada oldu bitti şeklinde yazılmış. Onun haricinde kurgu yapısına ve olay örgüsüne bayıldım ilk romandan çok daha akıcıydı.
AhitlerMargaret Atwood · Doğan Kitap · 2020959 okunma
“insan en nihayetinde sınırları olan, her şeyi genelleyen, otomatik pilotta yaşayan, zihnindeki dolambaçlı yolları düzleştiren bir yaratıktı ve tabii ki bu yüzden sürekli kaybolup duruyordu.”
hayatıma hiçbir şey katmayan bir kitap. okumadan önceki benle okuduktan sonraki ben tamamen aynı. baya büyük umutlarla başlamıştım ama hiç karşılamadı. yani elin zengo ingiliziyle benim gariban türkiyedeki depresyonum aynı olabilir mi? tavsiye vermiş pembe götlü yazar, “depresyonu yenmek için seyahat edin ben Paris’e gittim” wow kral nasıl aklıma gelmez Paris’e uçak bileti alıyorum tam şu an. Ben maks kadıköye gidebilirim onda da dolandırılmadan eve dönebilirsem ne mutlu. Bir de şey yazmış “Depresyondayken Ibizadaydım full partiler içerdim dertleri unutmak için”. Ya kardeşimmm dert küçümsemiyorum depresyon gerçekten bok gibi bir şey ama senin depresyonunla orta doğuda yaşayan birinin depresyonu aynı olabilir mi git tavsiyeni başkasına ver bana sıfır katkı sağladı, sadece kendine güven minvalinde bir kitaptı.