Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Şeyma

Şeyma
@vanila
Sıkı Okur
Göğüs kafesimin içinde, esneyen, açık bir yara vardı. Bu yara kanar mı diye merak ettim. Bir ruh kan kaybından ölebilir miydi? Belki de çoktan ölmüştü.
Reklam
Artık ne mutlu ne de mutsuzum. Her şey geçip gidiyor. Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu. Her şey geçip gidiyor.
Ah, o da perişan. Bundan eminim. Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.
Sayfa 104Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsanlar birbirleri hakkında en temel şeyleri bile bilmiyorlar.
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum.
Reklam
"Seni incinmekten koruyordum ama bazen acıyı kucaklamak, üstesinden gelmenin tek yoludur."
Yanında iyi biri olmayı hayal ettiğin, senin için doğru kişidir.
"Sen hiç beni sev dediği için sevilmiş birini tanıdın mı?"
İnsan en çok kaçmayınca yakalanmıyor.
Reklam
Biri beni sevsin, sarsın, öyle sıkı sarsın ki hem de, kırılan parçaları kırıldıkları yerden kaynatsın diye heveslendiğim de olmuştu. Fakat bu muradı ve muradın boynu bükük kalacağını hissedince, tutup kuşun boynunu ellerimle kopardım. Paramparça olup oramı buramı kesecek ümitlerle zehirlenmektense, bütün güzel ihtimalleri ölü doğurmakta karar kıldım.
Büyüklerin cehaletinin korkunç boyutlarını en iyi çocuklar bilir.
Çok gören biri, kendini ancak az gören biriyle tamamlayabilir.. Fazlalık da bir nevi noksanlık neticede.
..her sağlıklı insan, ruhunda en az bir şeytan besliyordu.
Sanki benden önce uğrayan kişi, ondaki tüm güzellikleri yok etmiş; bana bir enkaz bırakılmış gibiydi.
Her güzel şeyin ardında mutlaka aldatıcı bir şeyler vardı. Tıpkı gülümseyen herkesin gerçekten mutlu olmaması gibi.
Reklam
Estetik kaygısı, güçsüzlüğün ilk belirtisidir.
Kişilikten yoksunluk! İstedikleri bu! Ve bundan büyük bir haz duyuyorlar. Yani, kendileri olmamak, olabildiğince kendilerine benzememek! En büyük ilerleme, onlara göre bu!
Acı ve üzüntü, engin bir bilinç ve derin bir yürek için her zaman zorunludur.
Akıllıca davranabilmek için yalnızca akıl yetmiyor.