Bir çocuğun dünyasının bir erişkinden en büyük farkı yaşanan herhangi bir sorunun suçlusu olarak kendini görmesi ve sorgulama kapasitesi henüz yeterince gelişmemiş olduğu için, sanki gerçekmiş gibi bunu tüm kalbiyle kabul etmesi ve buna inanmasıdır. İleriki yaşlarda kaybını sorgularken de çocukken yerleşmiş olan bu inançlar onun peşini bırakmaz. İç ses hiç susmadan arka planda çalışmaya devam eder.