yüklemlerinizde bulun yokluğumu. ve beraber gülüşmediğimiz her günün ezberini yapın. kayda değer hislerinizi asla unutmayın. içimden sökün size boyun eğmiş yanlarımı. fark edilmeyen gözlerime büyük bir çizik atın. biraz kan revandır halim, bilirsiniz. havasında ben olmayan şu şehrin tüm nefeslerini içinize çekin. yargılarınıza bir yama oluşturur ve her gece kendime imzalatırım eserinizi. beni kanatan fikrinizle hüküm sürün. demediğinizi bırakmayın çünkü bir köşeye bırakılmış tek şey benim. ben bir köşeyim, beni hiç dönmeyin. siz sarılın ve ben buz keseyim. geç kalışlarınız her saniye birikir de bu yangın yağmurla sönmeyi bilmez mi. maviyi getirmez mi zihnim. yüreğime yaslanın. çekinmeyin, yine yaslanın. kaygılarıma dokunun, cesedinize dokunun. nasılmış, ölmek. öğrenin. öğretin. bana bir günü öğretin. mutlu ve umutlu olduğum. yeniden hayal kurmanın yanında gerçeğin her şeyi mahveden payını da öğretin. sizin bilmişliklerinizde yaşamak gerek belki bir süre. aptala yatmayı bilmek gerek. o masum emellerinizi evinizin en yüksek tavanına asın. yolunuzu ve dört duvarınızı aydınlatsın. biliyorum, emellerinizde yaşıyorum ama o tavana bir de beni asın.