Yağmur Dicel
@yagmurdicell
Yerçekimli Karanfil
11 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İçim ışıdı.
Kimi adı da önemli bir şiirin, yazdıktan sonra değil, yazarken kişiyi ısıttığı oluyor da ondan.
Sayfa 19 - İlhan BerkKitabı okuyor
Ölesiye yalnız, ölesiye mesudum. İçim kalabalık çekiyor. İnsanlar çekiyor. Çocuklar istiyorum: haşarı, sarışın, esmer, edepsiz… Seyahatler çekiyor içim.
Sayfa 95 - Sait Faik AbasıyanıkKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bu kadarını ben de yaparım yahu! diyenlere…
…o kolaylığın altında, o kalenderliğin, o sallapatiliğin altında domuzuna bir gayret, kahredici bir sabır, şaşırtıcı bir inat saklıdır.
Sayfa 132Kitabı okudu
134 syf.
·
Puan vermedi
Ahmet Cemil’in aşkı beklediği gibi beklemek
O genç kızı tanımıyor, bilmiyor, görmemiş, vücudundan haberdar değil, fakat seviyor. Bütün gençliğinin aşktan mahrum kalmış duygularıyla, aşk özleminin var gücüyle seviyor. Ahmet Cemil onun ayaklarına atılmak, başını dizlerine koymak, gözlerini bir rüyanın şiirinde kaybolarak gözlerine dikmek, ellerini bütün hayatının bir teslimiyet vesikası gibi ellerine terk etmek, sonra hazin fakat bahtiyar, üzgün fakat mesut, yavaş yavaş, damla damla aşkın sıcak gözyaşlarıyla ağlamak isterdi.
Sayfa 131 - Halit Ziya UşaklıgilKitabı okudu
Hakikatin daima aklı bir karış havada, hayalci fikirlerin altında ezildiğini bilirdi.
Sayfa 120 - Halit Ziya UşaklıgilKitabı okudu
Sabahattin Ali
HEP GENÇ KALACAĞIM
Eşi Aliye’ye gönderdiği bir mektupta “İhtiyarlığımda çekilmez bir adam olacağım hakkındaki iltifatına teşekkür ederim. Ama bu tahminin doğru çıkmayacak sanırım. Çünkü ihtiyarlayacağımı kim söyledi. Hep genç kalacağım” diye yazmıştır yıllar önce. Öyle de olur. Hep genç kalır Sabahattin Ali. 42 yaşında “milli duygularım galeyana geldi” diyen biri tarafından başına defalarca vurularak öldürülür. Çünkü zor şeydir namuslu olmak, düzene uymak, haksızlık karşısında sessiz kalıp suça ortak olmak. Hem ne zor şeydir. Cumhuriyet’in köylüsünü, taşralısını, kentlisini, dağlarını, Kamyon’larını, Değirmen’lerini, Sırça Köşk’lerini, Yusuf’larını yazmak zor şeydir. “Hep açlardan, dertlilerden, gece izmarit toplayan serseri çocuklardan, bir karış toprak, bir bakraç su için birbirlerini öldürenlerden; cezaevlerinde ruhları kemirile kemirile eriyip gidenlerden; doktor bulamayanlardan; hakkını alamayanlardan başka yazacak şeyler, iyi güzel şeyler kalmadı mı? Niçin yazılarındaki bütün insanların benzi soluk, yüreği kederli? Bu memlekette yüzü gülen, bahtiyar insan yok mu?”
YOKTUR…
Kendi derdini yalnız kendi çeker insan
Milyonluk şehirlerde de yaşasa insanoğlunun hayatında bir yalnızlık, bir kendi içine çekilme günleri doludur. İçimizdeki sevinçleri, kederleri paylaşacak insan nerede? En yakınlarımızdan bile uzaklaştığımız, derdimizi kimseciklere söyleyemediğimiz günlerimiz olmaz mı? Karı, koca ana, oğul, kardeş, baba, hepsi ayrı ayrı kederlenir, ayrı ayrı üzülür. Kendi kendimiz kadar kim paylaşır derdimizi?
Sayfa 47 - Sait Faik AbasıyanıkKitabı okudu
İnsan aşık olunca...
Size kızmıyorum. Arka sokaklardan beni görmemek için kaçtıysa beni düşünerekten gitmiştir diyorum.
Sayfa 31 - Sait Faik AbasıyanıkKitabı okudu
Hiç sevilmemek değil de, sevildiğini zannetmek çok kötü bir his.