"Deneylerle sabittir ki, devlet güçlerinin tek bir elde toplandığı, dolayısıyla yargıya yürütmenin egemen olduğu, demokrasinin rafa kaldırıldığı rejimlerde ne yargı etik olur ne de yargılama adil."
‘Moral’ sözü Nietzsche’de çoğu zaman olumsuz bir anlam taşır. Moral, şeylerin değeriyle ilgili bir hazır yargılar bütünüdür. İnsanlar “başkalarının yargı gücüne kendi yargı güçlerinden çok güvenliler”. “İyi” damgasını taşıyan herşeyi, hep iyi saymak eğilimi vardır insanlarda, “tembel ve korkak” insanlarda. Bu türlü kalıplaşmış yargılardan meydana gelen bir moralin bütün görüşlerinde antropolojik — Nietzsche’nin deyişiyle psikolojik — temel eksiktir; başka bir deyişle, bütün bu türlü görüşler insanın yapısına aykırıdırlar.
Sayfa 18 - Yankı Yayınları, Ekim 1967 İstanbulKitabı okudu
Montaigne'in dediği gibi, kendimi diğer her şeyden daha fazla irdeliyorum, benim metafiziğim bu, benim fiziğim bu, kendi işlediğim konunun hükümdarıyım ve kimseye hesap borcum yok.