Böyle minik ve sürükleyici kitapların dezavantajı hemencecik bitivermesi ve keyifle sayfaları çevirirken anlamı es geçme riski. Bu yüzden baktım ki su gibi akıyor, yavaşlıyorum. Hatta bölüme dönüp tekrar okuyorum.
Nasıl Rahibe Oldum, başkaları tarafından bir oğlan çocuğu olarak bahsedilen kız çocuğunun, ilk defa tattığı dondurmadan nefret ettiği anısıyla başlıyor. Çok güçlü, vurucu bir giriş. Bence kitabın en güçlü bölümleri. Çocuk sonrasında 6 yaşını, aileye, eğitim sistemine, sağlık sistemine, tutsaklığa dair içinde canlı olan duygularını, düşüncelerini, hayalleri ve rüyalarını da katarak ve gerçek ile kurmacayı harmanlayarak bize anlatıyor. Yetişkinin sesi hiç araya girmiyor, buna bayıldım. Çocuk karakterli kitap ve filmleri tüm yetişkinler daha çok okusa, izlese keşke. Çocukları dinlemek, duymak, iç dünyalarının derinine uzanmak bana kalırsa hayal ettiğimiz dünyanın anahtarlarından birisi.
Cesar Aira ile tanıştığıma çok mutluyum. Sanırım +12 gibi sen de tanışabilirsin. Komik bir de, hiç sıkıcı değil, hüznü içinde saklı komik. - komik biraz kandırmaca oldu , mizahi diyelim - :)
