Bir amaç uğruna ölüm, bir salgın hastalıkta ölmekten ya da kağnı tekeri altında kalıp can vermekten ya da yakalanıp diri diri kesilmekten çok daha onur verici bir ölümdür.
"Yoksul insanlar, küçük şeylerle mutlu olmanın erdemine varmış kişilerdir. Varlıklı çocuklar için, yeni bir ayakkabı, yeni bir elbise, yeni bir kasket, yeni bir bisiklet bile o kadar önemli değildir. Doğal karşılarlar onlar bu yeni şeyleri.
Oysa biz-yoksul çocuklar için, yeni bir kalem bile sonsuz bir mutluluk kaynağıdır."
Babam, bir kez de türkülerle anlatırdı çiçekleri, toprağı, dağları. Binboğa dağlarından esen yel, babamın anlattığı o mavi çiçeklerin, mor menekşelerin, sümbüllerin kokusunu da birlikte getirirdi.
"Daha çocukluğumuzda geliştirmiştik özlem duygusunu: Bir yıl önce eskittiğimiz ayakkabılarımızı, koşarken düşürüp yitirdiğimiz balık biçimindeki çakılarımızı, kırmızı derili yemenilerimizi özlerdik. Çünkü sık sık edinebilme olanağımız yoktu onları."