Dağlarda gece çıplak bir tabanca namlusu kadar soğuk ve korkunç olur. Ve ben dağ gecelerini severim. Çünkü dağlar kararınca, gece ile beraber sen geliyorsun... Her sabah, ruhumun erişemediğim bir köşesinde seninle beraber geçmiş bir gecenin mutlu yorgunluğunu buluyorum. Eğer bir gün bizzat kendin gelirsen, beni, sana doymuş bulacağından da korkuyorum...
Sayfa 130