Dar Zamanlar üçlemesinin ilk kitabını okurken sürekli aklıma kimlik çatısması geldi. Osmanlının son döneminde başlayıp Cumhuriyetin ilanıyla hızlanmış olan modernleşme çabasının halkın gelenek ve töreleriyle çatışması, o dönemde yaşayan ve büyüyen roman kahramanları( Aysel-Anlatıcı, Ali, Aydın, Dündar Öğretmen) üzerinden anlatılıyor. Toplumun bireye dayattığı yaşam tarzı, hatta düşünce tarzı ile kendi istekleri arasında sıkışan bireyin hayat karşısında bocalamaları tarihsel sıra ile irdelenmiş. Romanın psikolojik yanı sıra yarı belgesel tarafının da ayrıca göz önünde bulundurulması gerekli, Cumhuriyetin ilk yılları ve hemen akabinde 2. Dünya savaşı sırasında Türkiye'nin durumu, insanlarının gelişimi, dinlenen şarkılar okunan kitaplar hepsi çok gerçekçi ve yerinde okuyucuya verilmiş.
Muhafazakar bir ailenin kızının sosyololi doçenti oluncaya kadarki yaşamı ve kimlik arayışını okuyup, "kadın olma"nın ve "kendi" olmanın psikolojik ve sosyolojik zorluklarını da ayrıca düşündürüyor bu harika roman( inceleme de diyebiliriz).
Hiç bir paragrafından sıkılmadığım, tam bir açlıkla okuduğum bu kitaptan sonra en kısa zamanda, üçlemenin diğer iki kitabını da okuyacağım.
Bkz: "Bir Düğün Gecesi" , "Hayır"
