Nusaybin'in Çalıköy'ünde doğdu. Nusaybin'de ilk ve orta öğrenimini tamamladı, 1979'da Diyarbakır Eğitim Enstitüsü Türkçe bölümünü bitirdi. İlk şiiri 1979 yılında Tîrêj dergisinde yayınlandı.
Şiirleri İsveç'te ve Türkiye'de Berbang, Kurdistan Pres, Nûdem, Çira, Rewşen, Nubihar, Gulistan, Kevan, Tîroj, Peyv, Nûbûn, Karwan adlı dergilerde yayınlandı.
2004'te Kürt Yazarlar Birliği'nin kurucuları arasında yer aldı.
Kanser nedeniyle 2012'de hayatını kaybetti ve Diyarbakır Yeniköy Mezarlığında toprağa verildi.[2]
Ölümünden sonra Evrensel gazetesi tarafından adına bir şiir yarışması düzenlendi.[3]
Mehmet Atlı şairin "Ramûsan min veşartin li geliyekî" (Öpücükler gömdüm bir vadiye) şiirini besteleyerek albümünde yer verdi.
Çi kiribû, çi bû gunehê dara berû?
Bi min re wê jî şer nexwestibû...
***
Ne yapmıştı, suçu neydi meşe ağacının?
Benimle birlikte o da savaş istememişti
kürt edebiyatı denilince "mehmed uzun" dışında kimse kürtçe yazmadı sananlar ve kürt edebiyatı denilince akıllarına "ahmed arif" ile "yaşar kemal" gelenlere umarım birazcık da olsa faydası olur bu listenin.
ayrıca bir türk olarak söylemek gerekirse 1000 yıldır beraber yaşadığımız bir ırkın edebiyatını bilmemek
Arjen Arî.
Bi eslê xwe ji Nisêbîna Rengîn li herêma Omeriya li gundê “Çalê” 1956 de dayîk bûye.
“Ez pir bextewar im ku nivîskarek wusa hêja û birûmet re li bajarên wi de hatime dinê.”
Beri her tiştî min seta pirtûkên Arjen Arî gişti kirî, lê min xwest ji pirtûka “ŞÊRGELE” binirxînim.
Le ji kû despê bikim gelo…
Her rûpelên vê pirtûkê de hundirê
Ev qederek e pirtûkekê wisa bi coş, bi kelecanî, bi hêst min nexwendibî. Sipas dikim Arjên Arî. Bawer dikim eza çendî çend car dî dîsa bixwînim, lê her xwendinê di çi rewşê de bim eza ji xwe re wê helbesta bi dilê rewşa xwe hilbijêrim, wisa bixwînim. Çimkî te, ji bû her rewşê ristîyên xwe daye hev di vê pirtûkê de: Welat, evîn, wêrekî, xwezî, xwestek, êş...
Bi rezdarî..
Heftê û du NefîArjen Arî · Evrensel Basım Yayın · 201655 okunma
Pirtûk: Destana nemir Kawa û Dehaqê bi zimanekî hêsan bi helbestan gelek xweşik nivîsandiye.
Destanê, serî heta dawîyê bi kafîye yê şîrove kirîye û hin caran bi fikrên xwe tavsîr û teşbîha kirîye. Wext min xwend qet jê aciz nebûm.
"ew e têkoşîn, ew: hesinkerek
l' ser vê riyê leheng û rêberek
bû armanc û doz, û ket jiya me
nemir in b' me re pirr Kawayê me:
bi navê Seîd, Rizo w Bedir-Xan
bi namê Qadî, Mahmûd û Barzan...
Û
jiyan bi me re...."