Hakkında
Doğum:
5 Mayıs 1973
Okurlar
2 okur beğendi.
133 okur okudu.
4 okur okuyor.
64 okur okuyacak.
2 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Kadın bedeninin pornografi aracılığıyla cinsel sömürüye maruz tutulmasına karşı mücadele vermek feminizmin başlıca savaşlarındandır, oysa performans esnasında başvurulan dikkat çekme yöntemleri de pornografininkiyle aynıdır. Pornografi merak uyandırır, izleyicileri çeker, en uç eylemleri gerçekleştiren kişi ise, striptiz kulübünde de olsa müzede de, gösterinin yıldızıdır.
Sanat ve Feminizm: Kota ile Şantaj ArasındaKitabı okudu
Nesneleştirme sadece küçümsemeyle sınırlı kalmaz, abartı da bir tür nesneleştirmeye dönüşür ve kadın temasını sömüren eserlerin çoğunun başvurduğu yöntem budur.
Sanatsal Yetkinlik HakkıKitabı okudu
Leonardo da Vinci Vergine delle Rocce'nin [Kayalıklar Madonna'sı] iki versiyonunu yapmıştır. İlki (1483-1486) Louvre Müzesi'nde bulunur, ikincisi ise (1495-1508) Londra'daki National Gallery'de. İkincisinin kimin elinden çıktığına dair kuşkular bulunur, yine de ilk versiyondan yola çıkarak gerçekleştirilen bu kopyanın kötü bir restorasyonun kurbanı olmuş bir başyapıt olduğu bir gerçektir. Kopyanın başka bir yüzü de budur: Röprodüksiyon eylemini bir temayı derinleştirmek için kullanarak orijinal eseri belki başta akla bile gelmeyen boyutlara taşımak. Bu tür kopyaların yola çıktıkları orijinal yapıt sanatçıya ilham vererek eseri önceden keşfedilmemiş evrenlere dair çok sayıda çeşitleme yapmaya iter. Çizim ve resim yapmayı öğrenmenin en güvenli biçimi olan bu eylem sayesinde sanatın kendisini zenginleştiren başka versiyonlar ortaya çıkar.
Sayfa 41
Chapman kardeşlere göre Goya'nın eseri çalınmak ve değiştirilmek için sergilenen bir objeden ibarettir, üstelik kendi müdahalelerinin sonucunu, "Adeta bir Dünya Mirası," diye tanımlayacak kadar a cüretkardırlar. Sanatsal hedefleri arasında Goya'nın bütün eserlerine müdahalede bulunmak ve kendi soyadlarını Goya olarak değiştirmek de bulunur. Eserlerini kopyaladıkları yetmedi, ismini de kopyalayarak bütün sınırları aşacaklar. Sığındıkları ideolojiye göre, bu akıldışı eylemle beraber eserin asıl sahibi artık Goya değil kendileri olacak.
Sayfa 41
Önceden yapılmış bir şeyi yapmaya ne gerek vardır? Bu algıyı besleyen, müdahalenin başka bir eser ortaya çıkarabileceği ve bu kendine mal etmenin etik dışı bir tutum değil, eser sahipliği kavramını sorgulayan bir felsefi arayış olduğu düşüncesidir. İlginç olan, kendi eserini yaratacak yeteneğe sahip kişilerin eser sahipliğinin sorgulanmasıdır: "Beceremeyen ben, becerebilen seni sorguluyor ve yeteneğine savaş açıyorum."
Sayfa 39
İletiler
tam da bugün, her türlü vasat, banal veya yüzeysel gösterge sanat olarak adlandırılabilir.
her türlü şeyi sanat diye satabilen bir sistem, bu durumda da yeri geliyor, çöp sergiliyor. boş şişeler var, çiğnenmiş sakız fotoğrafları… hepsi orada!
zekice, mantığa dayalı bir yaratımın sonucu olarak tanımlayabileceğin hiçbir şey yok.
Avelina Lésper
[çağdaş sanat] insanlar anlamıyorlar; çünkü bu sanat değil!
Avelina Lésper
Biraz tartışma açık bir konu
Çağdaş Sanatın Sahtekârlığı
Artık herkes sanatçı, ahmaklık çukurunun dibi sonsuzluğa uzanıyor,
Herkese yer var.
Yorumlar ve İncelemeler
“Nasıl iyi bir fikir aşırı derecede sömürüldüğünde ölürse vasat bir fikrin aşırı sömürüsü de sanatçının, hatta daha da fenası piyasanın ölümü anlamına gelir.”
.
Çağdaş Sanata düşman değilim ama hikayesi olmayan eserlere bakmaya alışamıyor, anlatılsa da yaşanmışlığı olmadığı için, gözümde ve aklımda herhangi bir objeden (ki o da hep neden yani dediklerimden) öteye geçiremiyorum. Birçok insan gibi benim için de galeriden ya da müzeden çıktıktan sonra nerede olursa olsun herhangi ‘bir şeye’ dönüşüyor. Anlattığı bir hikaye olmayan, geçmişin izlerini taşımayan, baktığımda dokusuyla, rengiyle, ahengiyle beni heyecanlandırmayan ‘şeyler’ bütününü Avelina Lesper çok nokta atışı dokunuşlarla anlatıyor.
.
Sanatın estetik ile kurduğu bağ, duygularda eklendiğinde gözümüze, gönlümüzü titrettiğinde asıl amacına ulaşıyor. Anlattığı hikayeler, etkilendiği dönemler ve olaylar konunun özünü oluşturduğunda değerli oluyor, aksi takdirde ne malzeme kullanılırsa kullanılsın (en çok da geri dönüşüm olsun diye) anlamlandırılmaya çalışan ‘eser’ yaratıcı anlatıma geçmediği sürece havada asılı kalıyor.
.
Her geçtiğim sayfada ‘evet işte ben de tam bunu söylemeye çalışıyorum, ben de böyle hissediyorum, aynen öyle’ diye diye kitabına sonuna keyifle geliyorum. İyi ki diyorum hepimizin duygularına tercüman olmuş, ciddi bir özgüven ile kararında yazılmış bu kitabı okudum. Lütfen Çağdaş Sanat hassasiyeti olan herkes okusun, okuttursun. Çağdaş Sanatın Sahtekârlığı Avelina Lésper
