Sevgili Nihu,
Benim hiç arkadaşım olmadı. Bu yüzden sokakta oynarken zaman nasıl geçmiş en iyi ben bilirdim. Sürekli pencereden bakan bir çift göz bunu bana hatırlatırdı. Ayağına "hulohop" geçirip kendi kendine konuşarak gezen kıvırcık bir kız çocuğuydum, beni görsen benzerliğimize şaşardın!
Ama benim üstüm kirlenmemeliydi, asla konuşmam
"Kocaman da olsan hatta kocaman kocaman da olsan, dünyadaki en kocaman çocuk da olsan masallara ihtiyacın olacak.
Herkesin masallara ihtiyacı vardır,"dedi babası.
...
Ördek olsun yuregim cocuklugumuzun hayaller deryasına alıp götürüyor bizi. Arkadaşlığın en saf haliyle buluşturuyor. Sokaktaki arkadaşlarim canlanıyor gözlerimde. Onlarla kolkola girip oyunlar oynuyorum.. içinde değer taşıyan öyküleri seviyorum bu kitabı da sevdim hem de çok...