En Yeni Erich Maria Remarque Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Erich Maria Remarque sözleri ve alıntılarını, en yeni Erich Maria Remarque kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
On sekiz yaşında idik; dünyayı, hayatı sevmeye başlamıştık, sevdiğimiz bu şeylere kurşun sıkmak zorunda kaldık. Patlayan ilk mermiler kalbimize saplandı.
Çalışma, çaba, ilerleme kapıları kapandı bize. Biz bunlara artık inanmıyoruz, biz harbe inanıyoruz.
Bir gün ölüp gideceksin, şimdiye kadar ne yaptın?
Tamamı olmasa da, məs.: Azərbaycan dialektologiyasının əsasları.
“Talebelik fena değildir, ama öğrettikleri yine de fasafiso!”
“Melbourne’un nüfusu ne kadardır?” diyor Müller cıvıldar gibi.
Öfkeli bir sesle: “Bunu da bilmiyorsanız hayatta nasıl muvaffak olursunuz?” diye soruyorum Albert’e.
“Kohezyon ne demektir?” diye soruyor bu sefer de Albert, muzaffer bir tavırla.
Bu ıvır zıvır şeylerden aklımızda daha fazlası kalmamış. Hiçbiri de bir işimize yaramadı zaten. Kimse çıkıp da bize okulda; yağmurlu, fırtınalı havada sigaranın nasıl yakılacağını, ıslak odunun nasıl tutuşturulacağını, yahut bir süngünün, kaburgalar arasına takılıp kaldığı için, en iyi karına saplandığını öğretmedi.
Mezarlık bir yıkıntı yeri sanki. Tabutlar, cesetler darmadağın ortalıkta. Ölüler bir daha öldürüldüler.
Haqlıdır. Biz artıq gənc deyilik. Biz artıq ömrümüzü döyüşlərə həsr etmək istəmirik. Biz fərarilərik. Biz özümüzdən, öz həyatımızdan qaçırıq. Bizim on səkkiz yaşımız vardı, dünyanı, həyatı yenicə sevməyə başlamışdıq, lakin bizi bütün bunlara atəş açmağa məcbur etdilər. Partlayan ilk mərmi ürəyimizə dəydi. Biz artıq ağıllı fəaliyyətdən, insani təşəbbüslərdən, tərəqqidən uzaq düşmüşük. Biz artıq bunlara inanmırıq. Biz sadəcə müharibəyə inanırıq.
Sayfa 95Kitabı okudu
-Tələbə olmaq çox da yaxşı şey deyil. Pulun yoxdursa, canın çıxsın işlə.
- Yox, tələbəlik o qədər də pis deyil. Ancaq orada da cəfəng şeylərdən dərs keçirlər.
Sayfa 93Kitabı okudu
Qəbiristanın altı üstünə çevrilib. Hər tərəfə dağılmış tabutlar və meyitlər sərələnib. Onlar yenidən öldülər; lakin hər parçalanmış cəsəd bizdən kimisə xilas etdi.
Sayfa 77Kitabı okudu
Lakin atəş hər şeyə üstün gəlir.O hər düşüncəni məhv edir...
Sayfa 74Kitabı okudu
Heyvanları müharibə meydanına gətirmək ən böyük alçaqlıqdır!
Sayfa 71Kitabı okudu
Bu gözəl,gümüş kimi parıldayan dünyada ürək
yaralayan səslərin haradan gəldiyini təyin etmək olmur; onlar gözəgörünməz kabus kimidir; bu səslər haradasa yerlə göy arasında sanki bir daha kəsilməyəcək kimi artıqca artır.
Sayfa 69Kitabı okudu
Yola düşəndə biz sadəcə əsgərik; bir qədər qaşqabaqlı, bir qədər şən adamlar, lakin cəbhə xəttinə daxil olan kimi hər birimiz yarı insana, yarı yırtıcıya dönürük.
Sayfa 63Kitabı okudu
Torpaqdan və havadan ruhumuza özünü müdafiə qüvvəsi axıb gəlir, ən çox da torpaqdan.
Torpaq əsgər üçün hər şeydən əhəmiyyətlidir. Yağış kimi yağan top atəşlərinin saçdığı ölüm qorxusu altında əsgərin üzü, bütün bədən üzvləri uzun zaman torpağa möhkəmcə sarılaraq, onun dərin qatlarına nüfuz edir və bu anlarda əsgərin yeganə dostuna, qardaşına, anasına çevrilir. O öz qorxusunu, içindən qopan hıçqırtını torpağın sükutuna boşaldır, torpaq bunları sorur, yenidən, on saniyəlik həyat üçün geri qaytarır və bu aralıqda bir çoxų artıq əbədi olaraq torpağa qovuşur.
Ah torpaq, torpaq, torpaq! Sənin köstəbək kimi içinə soxulmağa enişlərin, yoxuşların, oyuqların, dəliklərin var! Torpaq! Biz qorxunun dadına baxanda, ölümün üstümüzə şığıyan pəncəsini görəndə, gözlərimizi partlayışların ölüm doğuran nəriltilərnə qıyanda sən bizə yenidən qovuşduğumuz həyatın dünyalara dəyən sevincini bağışlayırdın! Torpaq! Pərən-pərən salınmış ümidlərin dəli qasırğası səndə əriyir, sənə pənah aparan ovuclarımıza dolur və əldə edilmiş bir anlıq xoşbəxtlik içərisində sənə gömülür, dodaqlarımız sənə yapışırdı!
Sayfa 62Kitabı okudu