En Eski Erich Maria Remarque Sözleri ve Alıntıları
En Eski Erich Maria Remarque sözleri ve alıntılarını, en eski Erich Maria Remarque kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Merhamet bir acı değil, başkasının felaketi karşında duyduğumuz gizli bir sevinçtir. Kendi başımıza veya bir sevdiğimizin başına gelmediği için sevincimizden aldığımız rahat bir soluktur.
İnsanları SeveceksinKitabı okudu
"Kitap sırtları yan yana duruyorlar. Onları henüz unutmamışım. Nasıl yerleştirdiğimi hatırlıyorum. Benimle konuşsanıza, beni anlasanıza, ey geçmiş zaman beni alıp götürsene tasasız ve güzel günler beni yine aranıza alsanıza der gibi gözlerimle yalvarıyorum kitaplarıma."
Krop ise bir düşün adamı. Savaş ilanının bir çeşit halk bayramı olması ve sözgelisi boğa dövüşlerindeki gibi müzikli ve giriş biletli olması gerektiğini öne sürüyor. Böyle olunca her iki ülkenin bakanları ve generalleri mayolar giyip, ellerinde sopalarla alanda karşılıklı yer alarak birbirlerine saldıracaklar. Hangi taraf ayakta kalırsa o ülke kazanmış ilan edilecek. Böylesi şimdi olduğundan yani ilgisi bulunmayan kimselerin carpismasindan daha sade ve daha uygun düşer.
Sayfa 31Kitabı okudu
"Sizlere derim ki; hayvanları savaşa sokmaktan daha büyük bir alçaklık olamaz."
Sayfa 41Kitabı okudu
Arkadaş seni öldürmek istememiştim. Bu çukura bir daha atlarsan böyle bir şey yapmam ;sen de doğru durursan elbette. Ama sen bundan önce benim için bir fikirdin, bir bileşimdin sadece. Beynimin içinde yaşayan ve beni bu karara yönelten bir fikirdin. Ben bu fikri hançerledim. Şimdi ise seninde tıpkı benim gibi bir insan olduğunu görüyorum. El bombalarını, süngünu ve silahlarını düşünmüştüm. Şimdi ise karını, yüzünü ve ortak yanımızı görüyorum. Bağışla beni arkadaş! Bizler hep geç fark ederiz. Sizlerinde tıpkı bizler gibi zavallı yaratıklar olduğunuz, aynı biçimde öldüğümüz ve aynı acıları çektiğimiz bizlere her zaman ve yine yine ne için söylenmez? Bağışla beni arkadaş! Sen benim düşmanım olabilir misin hiç! Şu silahlar ile üniformalari fırlatıp attık mi, sen benim için Albert ve Kant 'dan farksız bir kardeş olabilirdin. Arkadaşım al benim yirmi yıllık ömrümü de kalk haydi! İstersen daha fazlasını da al! Bu ömrü bundan sonra ne yapacağım bende bilmiyorum.
Sayfa 163Kitabı okudu
1918 yılının Ekim ayında vurulup öldü. O gün bütün cephe öylesine sessiz ve sakindi ki, ordu tebliği, "Batı Cephesinde kayda değer bir şey yok" demekle yetindi.
Sayfa 215Kitabı okudu
"Dövüşmek değil yaptığımız. Yok olmamak için kendi kendimizi savunuyoruz."
"Göz denilen şu iki küçük noktada öyle yürekler acısı bir anlatım var ki, insanın parmağı ile örteceği geliyor."
"Okulda hiç kimse bize fırtınalı, ya da yağmurlu havada nasıl sigara yakılacağını öğretmedi."
Ölenler öldü. Onlara yardım etmemize olanak yok ki! Huzura kavuştu onlar... Bizi nasıl bir sonun beklediğini ise kim bilebilir?
Şu kadarını biliyorum ki şimdi savaş sırasında kurşun gibi içimize gömülen bu anılar, savaştan sonra tekrar uyanıp canlanacak. Hayat ve ölüm hesaplaşması asıl o zaman başlayacak.
Bir tek emir bu sessiz gölgeleri bizim düşmanımız yapmış; yine bir tek emir onları dostlarımız yapabilir. Bir masa başında, hiçbirimizin tanımadığı kimi adamlar bazı kağıtlar imzalıyorlar. Ve sonra, önceden dünyanın en büyük suç saydığı ve en şiddetle cezalandırdığı şey, bizim en yüksek gayemiz haline geliyor ve bu yıllar boyunca sürüyor.