Erman Çağlar Sözleri ve Alıntıları
Erman Çağlar sözleri ve alıntılarını, Erman Çağlar kitap alıntılarını, Erman Çağlar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dilimi dişlerimin arasına sıkıştırıp Anıtkabiri çizmeye başlıyorum. Konuyu şimdi hatırlamıyorum bile. İlk başlarda sadece milli bayramlarda ve 10 Kasımlarda çiziyordum Anıtkabir’i. Artık sonlara doğru ne söyleseler Anıtkabir çiziyorum. İtfaiye haftası mı istiyorsun? Anıtkabir! (Ve itfaiye arabası). Doğa sevgisi mi? O biraz zor aslında. Yine de Anıtkabir. Etrafına da ağaçlar, dereler...
Bazen üzerinde sadece milyonlarca Erman Çağlar’ın yaşadığı,başka da kimsenin yaşamadığı bir dünya düşlüyorum. İşler birikmiş, vergiler zamanında yatmıyor. Faturalar unutulduğu için hiçbir telefon çalışmıyor. Telefonlar çalışmayınca gün aşırı dijitürkten, bankadan ya da tişört veya kol saati kazandınız olaylarından arayıp tedirgin etme durumu son buluyor. Tüm dünyaya cumartesi akşamüstü huzuru geliyor. Günler artık cumartesi akşamüstü. Milyonlarca Erman sabahtan akşama hurriyet.com’a bakıyor. Medeniyet dağılma noktasına geliyor fakat aradan bazı Ermanlar çıkıp diğer insanlara ayıp olmasın diye temel bazı hizmetleri sağlıyor (hurriyet.com falan). Medeniyet insanlara ayıp olmasın diye yok olmuyor.
Herkes tatile gider.
Herkes tatile gider. Tercihen çocuklarını da yanlarına alarak, opsiyonel olarak yolda birbirleriyle kavga ederek tatile giderler.
“Babanız yolları çok iyi bildiği için feribotu da kaçırdık, sabaha karşı pansiyonda oluruz artık. İki günde de çok iyi dinleniriz zaten.”
“Yemin ederim buradan döndüreceğim arabayı İstanbul’a. Tatile gidiyoruz, rahatlayalım dinlenelim yok, daha ilk dakikasından
tatsızlık çıkartıyorsun.”
Oysa aniden uzay zamanın dokusu yırtılsa, tam Bolayır-Gelibolu yolu tarafında ortaya çıkan bir solucan deliğine girip kendilerini tekrar İstanbul’da bulsalar ne kadar üzülürler. Önce şoka girerler erkek kadına pet şişeden su içirir sonra üzülürler. Kafaları karmakarışık olur. Oysa kırıcı sözler söylemek, arabayı İstanbul’a döndüreceğim gibi aslında kastetmediğimiz şeyleri söylemek ne kadar kolay geliyor o anda. Herkes tatile gider. Yanlarına en az yedi tane gittikleri yerde hiç kullanmayacakları eşya alarak fazladan alınan kot pantolon, serin olursa diye alınan sweatshirt, yine akşam serin olur diye alınan ince hırka, belki gece yemeğe gidersek diye alınan şık yazlık elbise, o elbisenin altına olan ayakkabı, onun yanına olan el çantası,bir tane daha kot pantolon, belki bu da lazım olur, belki bunu da giyerim diye bavulları gereksiz doldurarak giderler.
True :)
Şeker gibi adam, yaşı elliye yaklaşmış ya da elliyi geçmiş çok kötü espriler yapan berbat ve tatsız insanlara denir.
Sevgili ortaokul resim öğretmenim. Bana bir konu ver. Bana bir konu ver ki sana Anıtkabir çizeyim. On beş senelik meslek yaşantında yeterince Anıtkabir gördüğünü zannediyorsun, bir de benden gör. Allah bana öyle bir el verdi ki, odun diye kesip ateşe atsam yanan ateşi söndürür. Bu ellerden ancak bardak altlığı yaparsın kurutup, o da çirkin olur.
O gün o odada neler oldu?
Annesi getirdi
Odamın kapısı usul usul vurulduğunda bilgisayarımın başında oturuyordum. "Buyurun?" dedim. Kapı yavaşça açıldı, gelen misafir kadın ve küçük çocuğuydu. "Ermancığım çalışıyor musun? Rahatsız etmiyoruz değil mi?" dedi küçük çocuğun annesi. "Yok,estağfurullah buyurun," dedim. Kadının ne amaçla odama geldiğini biliyordum, yine de kadının açıklamasını ilgiyle dinledim. "Tolga’nın içeride biraz canı sıkıldı Erman abisi. Senin bilgisayarında oyun var mıymış merak etti. Ben çok ayıp abi rahatsız edilmez dedim ama illa soralım diye ısrar etti," dedi kadın. Çocuğunun kuramayacağından emin olduğu cümleleri çocuğunun yerine kendisi
kurarak kendisini aradan çekti, benimle Tolga arasında bir diyalog başlattı. Daha ben "Gel Tolgacığım, bakalım var mı senin sevdiğin gibi oyun," derken kadın odamı terk etmişti bile. Küçük çocuk sabit bakışlarla bilgisayara bakmaya devam ediyordu.
