Foti Benlisoy Gönderileri
Foti Benlisoy kitaplarını, Foti Benlisoy sözleri ve alıntılarını, Foti Benlisoy yazarlarını, Foti Benlisoy yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Toplumsal eşitsizliklerin artışı, siyasal ve ekonomik güç hiyerarşilerinin keskinleşmesi beraberinde tüm inanlığı harcanabilir sayan bir yozlaşmayı kışkırtıyor. Piramidin tepesindekiler aşağıdakilere giderek daha büyük bir kibir ve üretici bir küçümsemeyle bakıyor.
Sermaye hiçbir sınıra hoşgörü göstermez, hiçbir limiti kabul edemez. Sermaye kendi dayattığı sınırların ötesine gitmek ister sürekli, bu yüzden ne durulur ne de bir dengeye oturur.
Felaketin kendiliğinden kapitalizmin sonuna yol açması mümkün değildir. Aslında tam tersi geçerlidir, çünkü kapitalizm metalar üretmekle kalmaz, düzenli olarak felaketler de üretir.
Cehennemde cennetler inşa etmek yetmez; bizzat cehenneme karşı mücadele etmemiz ve onun ötesine geçmemiz gerekir.
Sermaye ve devlet felaketi bir fırsata dönüştürme işine kelimenin gerçek anlamında ustalaşmışken tek başına “felaket topluluklarının” dönüştürücü gücünü romantize etmenin, felaketlerin terbiye edici “pedagojik” etkisine kaderci bir imanın hiçbir anlamı yok.
Şok Doktorini
Olağanüstü felaketler egemen güçler tarafından yoksulluk ve eşitisizlik gibi olağan felaketlerin yenilenmesi ve pekiştirilmesi için bir fırsat olarak kullanılır. Felaket kapitalizmi böylece bir fasit daireye neden olur: Olağanüstü felaketi yaratan olağan felaketler pekiştirildikçe daha çok olağanüstü felakete kapı aralanır.
Bir deprem, bombalama ya da büyük fırtınanın ardından çoğu özgecidir; derhal kendileri ve etrafındakilerle, yani sevdikleri ve arkadaşlar kadar komşuları ve yabancılarla ilgilenir, onlara yardım eder. Felaket zamanlarında bencil, paniğe kapılmış ya da vahşi insan imgesi gerçekçi değildir.
Sen onu öldü san Bülent.
Bülent Arınç, 2006 yılında Moskova’da Lenin’in mozolesini ziyaret ederken “Lenin’i ölü görmek çok güzel” diye konuşmuştu. Arınç ve benzerlerinin ölümüne sevindiği sadece Lenin değildi elbette, bizatihi emekçilerin öznesi olduğu devrimin kendisiydi.
Komünizmin hayaleti, Mark Fisher’in vurguladığı üzere ölmüş, bitmiş, dolayısıyla “artık olmayan” bir şey değildir. O, tersine henüz olmamış bir şey, ne kadar cezbedici olsa da henüz gerçekleşmemiş bir beklentidir, üstelik mevcut davranışı şekillendiren bir beklenti. İşte Marx ve Engels’in komünist manifesto’nun ilk satırlarında andığı komünizmin hayaleti tam da bu türden bir hortlaktır. Dolayısıyla dünyaya musallat olmaya devam eder.
EvdeKal
Evde kalmak onu mümkün kılan geniş bir müşterek emek ağına bağımlıdır. Tarlalar ve fabrikalarda üretilen mallar, depolarda paketlenerek, satış noktalarına dağıtılarak ve son olarak kuryeler ve posta hizmetlileri tarafından taşınarak kapımıza geliyor.