Kaç bin geceden sonra
Yeniden böldüm uykularını
sevdalıların,
Çöllerin ve dağların erincini kaçıran bendim.
Tartakladım gönlümdeki bağbanını aşkın.
Yalnız,
Bir bıçkın delikanlı kaldı içimde,
Kıssası nostaljik argo
Ve romantik bilmece.
Hangi dünyaya tutuldu ay?
Hangi surlar çevirdi yalnızlığı?
Hınzır bir çocuk olmalı yüreğimdeki
Çınarlara tünemiş aymazlığım.
Çatlatmalıydı oysa tüm kozaları
Güneşe zulmeden kardelenin
Beni bin defa dirilten doğurganlığı.