En Eski Kevin Leman Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kevin Leman sözleri ve alıntılarını, en eski Kevin Leman kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aya ayak basan ilk insan, Neil Armstrong, ilk çocuktu (üç çocuğun en büyüğü). NASA’nın Mercury Seven adlı ilk astronotlar grubuna seçilen astronotların tümü ilk çocuktu. Aslında uzaya giden ilk yirmi üç astronottan yirmi biri ilk çocuktu. Diğer ikisi tek çocuktu. Ortanca ya da en küçük çocuk meydanda yoktu.
Sayfa 10
Kendi ailenize, erkek ve kız kardeşlerinize bir bakın. İlk ve ortanca çocuk, birbirinden gece ile gündüz gibi farklı değil mi? Eğer siz de bir anne/babaysanız soruyorum; ilk çocuğunuz doğuya giderken, ikinci çocuğunuz batıya gitmiyor mu? Bu farklılıklar doğum sırasıyla açıklanabilir.
Sayfa 11
Alfred Adler’den alıntı
Ailedeki konum, yaşam tarzımızda kalıcı izler bırakır. Gelişme dönemine ait her sorun, aile içindeki çekişmeden ve dayanışma eksikliğinden kaynaklanır. Sosyal yaşamımıza şöyle bir bakıp, neden bunun en belirgin özelliğinin çekişme ve rekabet olduğunu sorarsak -aslında sadece sosyal yaşamımızda değil, hayatımızın tamamında- o zaman insanların ger yerde kazanan olma, başkalarını alt etme ve gölgede bırakma hedefini izlediğini itiraf etmek zorunda kalırız. Bu hedef, erken çocukluktaki eğitimin, çekişmelerin ve kendilerini ailenin bütününde eşit paya sahipmiş gibi hissetmeyen çocukların rekabet çabasının sonucudur.
Sayfa 25
...Ortancalar ailede kendilerinin üstünde bulunan kişinin tersidir. Eğer ilk çocuk çok alışılagelmiş ise, ikincisi alışılmadık olur. Ortanca çocuklar ayrı telden çalarlar. Arkadaşlıklarda rekabetçi, Sadık ve etkilidirler. Donald Trump ve Bill Gates ortanca çocuklardır.
Ortada mahsur kalmak hiç de kolay bir şey değildir. Bu, en büyük ve en küçük çocuk kadar ilgi görmemek anlamına gelir.
Sayfa 29
Ailenin ortanca çocuğu, genellikle barışı devam ettirmeye çalışan arabulucudur. O halde, ortanca çocukların çoğunlukla dengeli ve tek eşli yetişkinlere dönüşmesine şaşırmamak gerekir.
Sayfa 29
İlk çocuklar, ilk günden itibaren başarılı olmak için yetiştirilirler. Hayatlarında esnekliğe kendiliğindenliğe pek yer yoktur. Her şey anne-babanın deneme tahtası olmalarıyla başlar.
Sayfa 72
Yıllar önce Engelli Olimpiyatları’nda yaşanan bir olayı asla unutamam. Güler yüzlü yarışmacılar 100 metre koşusu için sıraya dizilmişlerdi. Başlama işaretiyle, hepsi de bitiş çizgisine ulaşıp ödülü kazanma hedefine odaklanmış biçimde harekete geçti.
Koşuculardan biri köşeyi dönerken düştü. Parkura oturup kaldığında, bozguna uğramış, rencide olmuştu ve değersizlik hissiyle yanaklarından gözyaşları süzülüyordu.
Bundan sonra olanlar, spor tarihinin en unutulmaz anlarından biridir. Yarıştaki tüm koşucular geri dönüp küçük çocuğa doğru yöneldiler. Onun etrafında toplanıp kollarını ona doladılar ve hep beraber bitiş çizgisine yürüdüler.
Stadyumdaki herkes gözyaşlarına boğulmuştu.
Bilhassa bu an neden böylesine unutulmazdı? Çünkü bu bencilce kendi hedeflerinin peşinden giden insan doğasına son derece aykırıydı. O gün koşucular şahsi bir madalya kazanmamış olabilirler, ama onlar en önemli şeyi gerçekleştirdiler; yarışı beraber koştular. Bu da hepsinin galip gelmesini sağladı; sadece başkalarının gözünde değil, asıl önemli olan yerde, kendi yüreklerinde...
Sayfa 39
Fiziksel ya da zihinsel sorunları olan bir çocuğa sahip olmak sadece doğum sırasını değil, ailedeki herkesin hayata bakma biçimini etkiler. Tate adında, 11 yaşında ve Down sendromlu bir oğlu olan Shelli şöyle diyor; “Tate gibi bir armağana sahip olmamızın kocamı, kendimi ve diğer iki çocuğumu daha iyi insanlar yaptığına inanıyorum.”
Sayfa 39
Peki ya çocuğunuzun annesi/babası öldüyse? Çocuğunuzun sizi kaybetmekten korkacağı aklınıza gelmez mi? Onu sevmeyi öğrenmezsem, onu kaybetmem. Bir daha asla incinmek istemiyorum, diye düşünür.
Sayfa 41
Saygı ve nezaket konusunda ısrarcı olun, her zaman...
Sayfa 44