Konstantin Fedin Gönderileri
Konstantin Fedin kitaplarını, Konstantin Fedin sözleri ve alıntılarını, Konstantin Fedin yazarlarını, Konstantin Fedin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gece ne denli karanlık olursa, yıldızlar o denli parlak olur.
Şaka ve gülme asla boşa gitmez, bunlar dünyanın en iyi eğitimcileridir.
Bir sanatçının dramı. Evet, sanatçı olduğumu hatırlatmalıyım. Sanatçı olmak için çok duyarlı olmak zorundasın, yoksa dünyayı algılayamazsın. Ama bir kişi ne kadar duyarlıysa, o kadar çok acı çeker. Çünkü bir sanatçı dünyayı farklı bir mantıkla algılar ve bu mantığın dışına çıkamaz. Anlaşılmaz gördüğü, toplumun acı lan değildir sadece, bireyin acılarıyla da ilgilenir. Beni anlıyorsun değil mi?
"Ellerine düşer düşmez, kaçacağıma and içtim. Bizi aç bıraktılar. Gerektiği için değil, hayvanlıklarından. Hak ettiğimizin onda birini, örneğin patates verebilirlerdi. Ama bize sadece pancar verdiler. Cephedeki insan kıyıınından bir farkı yoktu. Mezarlığın bir bölümünü bize verdiler yani. Ben, çok büyük olmayan bir kampa, üç bin tutsağın olduğu Gross-Po ritsch'e gönderildim. Her sabah gömülecek cesetleri sürüklüyor duk. Insanların bir kısmı pancara dayanarnadı ve mide rahatsızlığından öldü. Bazıları da aşağılanmaya katlanamadıkları için canlarına kıydı. Nerdeyse her gece, tuvalette intihar edenlerin kendileri ni astığı kemerleri kes erdik. Sizi sıktıysam özür dilerim,"
Çok acı çekti insanlar. Hepsini gözlerimle gördüm. Insanları kıyma gibi yaptılar. Bazen nesneleri birbirinden ayırmamız imkansızdı. Çamuru kandan, sopaları kemikler den ayıramazdınız. Birbirine karışmıştı her şey.
"Buğday tarlalarına yakın olmak, çiftçileri yok etmek istiyorlar, yapacakları işte bu. Ayıp, ayıp! Biri eldivenlerle, öteki şemsiyesinin altında, ama sabanı çiftçiler kullanıyor."
Gelişen olaylar insanı taraf tutmak zorunda bırakıyor, ama o buna hazır olmadığını hissediyordu
Eskiden herkes, hepsinin tanıdığı tek bir düşmana karşı hep beraber dövüşüyordu
Büyük tarihsel olaylar, insan ruhunda sadece hüzün ve coşku gibi sıradan duygular uyandırmayı acıyı ve kötülüğü yenme gücü vererek insanı sıradanlıktan uzaklaştırır. Olayların, tarihin doğal hareketinin bir ürünü olduğunu kabullenen biri bu acılara katlanırken, insan etkinliğinin olaylar üzerindeki belirleyiciliğini anla yan kişi çelişkilerin nedenlerini bildiğinden acı çekmez. Tarihi yönlendiren kişiler sadece olayları yorumlamakla kalmaz geçmişi ve geleceği de daha iyi anlarlar. Çünkü akışı kabullenenler acı çekmeye mahkumdur; diğerleri ise acıları kabullenmez, yaşamın mücadeleyle değiştirileceğine inanırlar.
Yürekte yanan ateş yeterince parlak değilse, kurum birikir insanın içinde.
