Sen değersiz saydın verdiğin değeri, gülmeyi bile öğretmedin değil mi? Şimdi ise 'kimse dinlemiyor' dersin. Anlattın mı derdini değer bilmeyen dediğine ya da dinledin mi onu derdi biriktiğinde. Kim olduğunu unutacak kadar boş yaşıyorsun hayatı ve "Kimim?" Diyecek kadar tanımıyorsun kendini. Bu yüzden hep hayata mutsuz bakıyorsun ve öylece veda ediyorsun. Arkanda bir tebessüm bile bırakmadan...