Yetmiyor be insanın hayatı; en çok beklemeye, durup beklemeye yetmiyor. Bir değişmeyen o var ama, o uzun bakmak geçmişe. Büyüyünce insanı başkalarını kandırmaya sevk eden o uzun bakmak.
Kusursuz ama sancılı bir şey anlaşmak. Aslında sevmek üzereyiz; dünyanın ağzında, yeniden bir hayat. Uydurulmuş, biçimsiz, bizim olmamış bir hata. İyi bildiğimiz kış.
İnsanlar şeytana durmadan zarar veriyor ; en çok da bacağını , bacaklarını kırıyorlar. Şeytan da kendileri gibi hayat ve tarih içinde topallasın istiyorlar belki . İşin ilginç tarafı ise şu : şeytanın kanatları da var ve o buna rağmen topallıyor.