Kayıp Gül - Ekim Yağmurları bir cümle daha tekrar ederse bırakacağım bir kitap ne yazıkki. 35 sayfanın her bir sayfasında sürekli özne yüklem yeri değiştirilip yazılmış gibi. Kendimi tez yazarken cümleleri uzatmaya çalışıp sürekli aynı şeyi tekrar eden öğrenci gibi hissettim.
Yaşam tahterevalliye binmek gibi, bir ucunda ümit, diğer ucunda hayal kırıklığı... Ümit ne zaman en yükseğe çıksa, aynı hızla hayal kırıklığını yukarı fırlatmaya başlıyor. Ne kadar hızlı yükselmişseniz, o kadar hızlı düşüyorsunuz. Bir ümit, bir hayal kırıklığı, bir ümit, bir hayal kırıklığı, bir ümit, bir hayal kırıklığı ve oyun böylece sürüp gidiyor. Ama sürüp giderken, sürekli kıç üstü yere oturan siz oluyorsunuz.
Tahterevalliye binmekten hoşlananlar buyursunlar binmeye devam etsinler,
ben iniyorum.