Baba eskilerde düşsel bir yolculuk yaparken sanki çocuğun biraz hasta olmasını beklemektedir. Acaba öyle midir anne ve babalar? Evdeki çocuğun veya bir başkasının hastalıkta bize ihtiyaç duyması gizliden gizliye hoşumuza mı gider? Hastaya hizmet ederken bir şevk ve zevk duyar mıyız? Çocuğumuzun bize en çok ait olduğu günleri yeniden tatmanın buruk bir sevinci mi vardır içimizde?