Khanjan Karimov 3 Ocak 1990'da Azerbaycan'da doğdu. Azerbaycan'daki liseden mezun olduktan sonra Türkiye ve Polonya'da yaşadı ve okudu. Tıp ve siyaset bilimi gibi çeşitli alanlarda çalıştı ve daha sonra okuldan ayrıldı. İlgi alanları psikoloji, evrimsel psikoloji, davranışçılık, sosyoloji ve felsefedir. Halen Boston, ABD'de yaşıyor. İlk kitabı "Varlık ve hiçlik arasında" 30 Mayıs 2017'de yayınlandı. Kitap, Karimov'un daha önce Türkçe ve Azerice dillerinde az miktarda düzyazı ve şiir içeren ilk büyük ölçekli eseridir.
Karimov aynı zamanda interaktif ansiklopedi / forum tarzı web sitesi soz6.com 'un da kurucusudur. Şimdi edebiyattan kopan yazar, eski edebi takma adı Timidus altında deneysel elektronik müzikle uğraşmaktadır.
Bir vaxtlar o qədər xoşbəxt idim ki qalın romanlar ya filosofları heç sayırdım. Vecimə də deyildilər. Mənə maraqlı deyildilər. Məni sadəcə qadınlar maraqlandırırdı. Kimdənsə yaşama məsləhəti almağıma ehtiyacım yox idi. O qədər gənc, laqeyd, etinasız və enerjiliydim ki, məni sadəcə bir sonrakı sevgilimin göz rəngi maraqlandırırdı. Sonra bir gün, içinə düşmüş olduğum bütün o gözəlliklər və xoşbəxtlik yox olub getdi. Necə oldu özüm də bilmədim. İki il əvvəl. Özümü ta bugünə qədər sürən dərin bir bədbəxtliyin içində tapdım. Bir də ayıldım ki həyatımda qadından çox filosof və onların kitabları var. Qadınlarla arama girmiş məsafə öz istəyimlə deyil şərtlərin məcburiyyətiylə olmuşdu. Hər biri ayrı bir dünya olan qadınlardan uzaq düşmüşdüm. Kitablarda sanki nəsə bir təsəlli axtarırdım. Nəsə bir işarə. Ya da ən sadə dillə, özümə bədbəxtlik dostları axtarırdım yüz illər əvvəl ölüb getmiş. Kədərimi alqışlayacaq birilərini axtarırdım. Və başa düşürdüm ki əslində əvvəllər onlar haqqında yanılmışam, filosoflar və onların fikirləri əhəmiyyətsiz deyillərmiş.
Nə kimlərinsə ölməsi ya bütün insanlığın nəslinin kəsilməsi ya da situasiyanın doğurduğu əxlaqi normlar vecimədi. Mən sadəcə yorulmuşam. Taqətsizəm. Heçnə etmək istəmirəm.
Dərdləri olmuş insanları daha çox sevirdi, çünki yanlarında rahat ola bilirdi. Heç vaxt özünü bədbəxt hiss etməmiş insanların yanında özünü pis hiss edirdi.