Hakkında
Robert Kolej'den 1970 yılında mezun olmuştur.
New Jersey Teknoloji Enstitüsü'nde mimarlık profesörüdür. Çelik, 19. Yüzyılda Osmanlı Başkenti: Değişen İstanbul, Şark'ın Sergilenişi: 10. Yüzyıl Dünya Fuarlarında İslam Mimarisi, Urban Formans and Colonial Confrontations: Algiers under French Rule (Kent Biçimleri ve Sömürge Karşılaşmaları: Fransız İdaresi Altında Cezayir Şehri) ve İmparatorluk, Mimari ve Kent: Osmanlı-Fransız Karşılaşmaları (1830-1914) kitaplarının yazarı; Streets: Critical Perspectives on Public Space (Sokaklar: Kamusal Alana Eleştirel Bakışlar), Walls of Algiers (Cezayir Şehrinin Surları) ve Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu'nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914'ün ortak editörüdür. Aynı zamanda, şehir ve mimarlık tarihinde kültürlerarası konular üzerine yazılar yazmıştır
Unvan:
Türk Yazar, Mimar, Profesör
Okurlar
1 okur beğendi.
59 okur okudu.
4 okur okuyor.
41 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Derlediği Kitaplar
Editörlük Yaptığı Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Jön Türklerin en önemli katkıları, özellikle İstanbul'da, bayındırlık alanında oldu. Yeni rejimin denetiminde başkentte yeni ve etkin bir belediye örgütlenmesi gerçekleşti, kapsamlı bir kent inşaat projesi uygulandı. Bu süreç içinde polis, itfaiye, ulaşım hizmetleri gibi birçok alan yeniden düzenlendi. Bernard Lewis'in belirttiği gibi: "Jön Türkler Osmanlı Devleti'ne anayasal bir rejimi getirmeyi başaramamış olabilirler. Ama İstanbul'a kanalizasyonu getirdiler."
Kentte
"İstanbul" adı, kentin Bizanslı sakinleri tarafından 10. yüzyıldan beri kullanılagelen ve Grekçede "kentte" anlamındaki "eis tin polin" kelimesinden gelir.
5. yüzyılın ikinci yarısında Konstantinopolis'in nüfusu 200.000 ile 300.000 arasındaydı. Constantinus Surları tarafından sınırlanan iç şehirde yapılaşma o denli yoğundu ki 450 yılında çıkarılan bir imar yasağıyla binaların on kattan daha yüksek olmaları yasaklanmıştı.
(Mösyo Rönan)Risalesinden anlaşılan ve aşağıda mevzu-ı bahs edilecek olan fikrine bakılırsa tabiiyat ve riyaziyata (doğa ve matematik bilimlerini) müntesip olan (bilen), İslam'a bi-eyyi hal (mutlaka) mübalat-ı diniyyeden (dini hassasiyet ve değerlerden) müteberri (yüz çevirendir), nazarıyla bakacaktır. Mamafih, biraz kendileriyle bahsetse o Müslümanları herkesten ziyade diyanet-i rasihaya (sağlam bir dine| malik bulur. Çünkü fünun-ı riyaziye ve tabiiye ile iştigal eden Muhammediler, o fünunun mebahisinde (bilimlerin konularında) “ve'ş-şemsi tecri...” ve “enzelna mine'İmuasarat...“* ve “haleknâküm ezvaca” gibi ayat-ı kerimeye bedihiyattan (apaçık) burhanlar görürler de imanlarında bir kat daha rüsuh (sağlamlık) hasıl ederler.
Affet beni, uzaktaki sevgili... suretin o kadar tatlıydı ki, sonunda ben bile gerçekten var olduğuna inanmıştım.
Sayfa 214Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Değişen İstanbul 19. Yüzyılda Osmanlı BaşkentiZeynep Çelik · İş Bankası Kültür Yayınları · 201636 okunma