Hakkında
Zeynep Uzunbay, 1961'de Karaözü kasabasında doğdu. O yıllarda Sivas'a bağlı olan Karaözü, daha sonra Kayseri ilinin Sarıoğlan ilçesine bağlandı. İlkokulu, ortaokulu ve Sağlık Meslek Lisesi'ni Kayseri'de okudu. Turhal ve Tokat'ta iki yıl hemşirelik yaptı. 1985'te Ankara'da Gazi Eğitim Fakültesi Edebiyat Bölümü'nü bitirdi. Çeşitli okullarda edebiyat öğretmenliği yaptıktan sonra, 2006 yılında emekli oldu. İzmir'de yaşamaktadır.
Uzunbay şiirlerinin yanı sıra, şiir yazıları, şiir çözümlemeleri de yazmaktadır.
Şiirleri İtalyanca ve İngilizce'ye çevrilmiştir.
Unvan:
Şair
Doğum:
Karaözü, Kayseri, 1961
Okurlar
17 okur beğendi.
302 okur okudu.
3 okur okuyor.
134 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
"İnsan tek başına niye çay içsin, niye yemek yesin? İnsan tek başına niye akllı olsun?"
Kalbi cam olmuşlar, arar bulur kendilerini kıracak taşı.Kalbi taş olmuşlar, arar bulur kıracakları camı. Sen ne cam ol ne taş.
Sayfa 74 - Sel
Kalbi cam olmuşlar, arar bulurlar kendilerini kıracak taşı.
Kalbi taş olmuşlar, arar bulurlar kıracak camı.
Sen ne cam ol ne taş.
Sana kara büyü yapılmış
yapılıp yüreğine gömülmüş
“Kara kuzunun ağıldaki uykusunu uyu
Asmadaki(unutulmuş, farkedilmemiş
Görülmemiş)kara üzümün uykusunu.
Daldaki üvezim, kuzum, avazım
Bağrıma basıp kestiğim kara ekmek
Sarıl bana.bende uyu.Uyu.uyu.” Sen onu köy sanmışsın;
Köyünün dört mevsimi,
şarkı söyleyen rüzgâr...
Sanmışsın ki ay
İletiler
Kalbi cam olmuşlar, ara bulurlar kendilerini kıracak taşı.
Kalbi taş olmuşlar, arar bulurlar kıracakları camı.
Sen ne cam ol ne taş.
Zeynep Uzunbay
"Sen o sevdiğim çocukları koştur yüzünde hepsi birden taş atsınlar dalgınlığıma"
Zeynep Uzunbay
"İnsan insanın yalan olduğunu bilince,
demek saklanamıyor içine bile."
Zeynep Uzunbay
Yorumlar ve İncelemeler
Birkaç ay önce, dilbilimci 
Necmiye Alpay ‘ın “Çoktandır yüksek edebiyat okumadım diyorsanız, okuyun” diyerek tavsiye etmesi neticesinde aklıma yazdığım kitap tam da umduğum gibi çıktığı için mutluyum.
Ben Necmiye hoca gibi yüksek edebiyat der miydim bilmiyorum ama “gerçek” edebiyat diyeceğim kesin. Kitabın bütün hikâyelerinin ana karakterini alt-orta sınıftan gerçek kadınlar oluşturuyor. Yanlarında tarlaya bahçeye çalışmaya gönderildiğimden beri kadınların dünyası hep gizemli ve ilgi çekici oldu benim için. Hepsi benden epey büyük kadınların anlayamayacağımı düşünüp kelimelerin anlamlarını eğip bükerek giriştikleri gizli(!) sohbetlerinden dünyayı nasıl kavradıklarını anlamaya çalışırdım. Seven, acı çeken, arzulayan, dayak yiyen, küfür eden bu kadınların arasında anladım ki, o sağdan sola dolaşan kadın imajının gerçeğiyle en ufak bir ilgisi yoktu. Hemen hemen her ideoloji ya da inanç kendince bir "kadın" imajı yaratıp, bunun makbul olduğuna kanaat getirip, kadınlara böyle olmaları gerektiğini buyuruyordu. O yüzden o gün bu gündür nerede yapmacıksız gerçek bir kadın resmedilse, ilgiyle ve hürmetle yaklaşıyorum. Kamçılanma Mesafesi de baştan sona böylesi bir kitap olduğu için, benim gibi ilgili okurların dikkatine sunuyorum.
