Hakkında
1969 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'ni bitirdi. Doktorasını uluslararası iktisat alanında yaptı (Paris-Nanterre Üniversitesi, 1978). AÜSBF'deki öğretim üyeliği, 12 Eylül dönemi tutuklamalarıyla sona erdi. Üç yıl Mamak Cezaevi'nde kaldı. Bu kopukluk, ilgi alanı olarak dilin öne çıkması sonucunu verdi. Cezaevi sonrasında yaşamını çevirmenlik yaparak sürdürdü. Kuram ve Ludingirra dergilerinin kurucu ve editörleri arasında yer aldı. Sombahar dergisinde editörlük yaptı.
1996-2003 yılları arasında Akademi İstanbul'da ve Yeditepe Üniversitesi'nde Türkçe ve Yaratıcı Yazarlık dersleri verdi. Çeşitli yazıları ve çevirileri var. Türkçe Sorunları Kılavuzu adlı kitabı Metis Yayınları arasında çıkmıştı (2000). Radikal gazetesinin haftalıkKitap ekinde Dil Meseleleri'ni yazmayı sürdürüyor.
Metis Yayınları'ndaki kitapları
Türkçe Sorunları Kılavuzu, 2000
Dilimiz, Dillerimiz, 2004
Yazarla Söyleşiler
■ "Toplumun durumu gibi, dilin durumu"
Ayşe Selamsız, Cumhuriyet Dergi, 10 Aralık 2000
■ "Eleştiri yapıtla konuşmadır"
Necmiye Alpay, Radikal Kitap Eki, 10 Ağustos 2007
Unvan:
Türk Akademisyen, Yazar
Doğum:
23 Kasım 1946
Okurlar
13 okur beğendi.
57 okur okudu.
6 okur okuyor.
116 okur okuyacak.
2 okur yarım bıraktı.
Derlediği Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Sorunlu örnek: "Adam başı ikişer kefil bulun."
"İkişer" sözcüğü "adam başı" anlamını zaten içerdiğinden, özel bir vurgulama amacı olmadıkça, yanı sıra "adam başı" demek gerekmiyor.
Öneri: ''Adam başı iki kefil bulun."
Ya da:
"İkişer kefil bulun."
Metis Yayınları.Kitabı okudu
"Zamana sahip olmak bizim işimizdir ve bunun sorumluluğunu tek başımıza taşırız." (Işık Ergüden, Metis Çeviri, No. 8, s. 79)
Buradaki, "Çocuğuna sahip ol, hanım!"daki gibi sahip olmak mı?
Galiba değil. Şöyle bir şey:
"Zamanı var etmek bizim işimizdir ve bunun sorumluluğunu tek başımıza taşırız."
Görüldüğü gibi "sahip" sorunu, Türkçedeki iyelik anlatım olanaklarına sırt çevirmeye yol açmış. Üstelik bizi "olmak" gibi Türkçeye
fazlaca yüklenen bir fiilden de kurtarmıyor. Kendi payıma, herhangi bir yararını göremiyorum. "Sahip" yaygınlığının başlıca nedeni, Batı dillerinin yukarıda sözünü ettiğim etkisi altında, kolaycılığa kaçılma-
si olmalı ("to have", "avoir", vb., okullarda "sahip olmak", "malik olmak" diye öğretilmiyor mu?). Acaba daha başka toplumsal kökenleri de var mı? Kapitalizmin, özel mülkiyetin, ruhları pençesine alması gibi?! Eski Afrika sömürge insanlarının, sömürgecilere "Sahip" diye seslenmelerini çağrıştırıyor.
Sayfa 171 - metisKitabı okudu
Dilimiz kimliğimizdir ! (sık yapılan bir yazım yanlışı)
Özel adlara getirilen yapım ekleri kesme işaretiyle ayrılmaz: Ankaralıya, Atatürkçünün, Avrupalılaşmaktan, Marksizmin, Burakçığım
Sayfa 49 - metisKitabı okudu
"Dil her zaman öncelikle iktidarla ilgili bir şey olmuştur; sonra kültür ve öğrenimle." Ve Uriel Weinnreich'in ünlü sözünü alıntılıyor : " Dil, ordusu ve donanması olan bir lehçedir."
Sayfa 198 - metisKitabı okudu
"Yaratıcılığı gramerin katı ve acımasız kuralları ile sınırlamak, birinci raundda nakavt beklemek gibi bir şey. Bu şiirde de böyle değil mi ?"
Sayfa 146 - metisKitabı okudu
İletiler
"ırk sözcüğü, ırkçı ideolojiyle aynı zamanda olmak üzere 16. yy'nin başlarında doğuyor." 
Necmiye Alpay
Yirmi dokuz yıl bu sorunlu karizmayla geçti
Hafif kambur, futbol ayak, ağır tempo, ağır kararlı, belki eli tespihli değil ama, bazen yumruklar sıkılı, alt düğmesi açık ceketi ve göze batmaz kravatlarıyla Kasımpaşalı abi havasının karizması en çok beden dilinden ve vaiz tonlamasından ileri geliyor. Kürsüde konuşurken hafif rüzgârlı bir ağaç gibi hareketlenip cümle sonlarında bir ağaç gibi yeniden sabitleniveriyor. Ağaç, anne simgesi; gölgesi, dalları budakları. Tonlaması yarı dua, yarı vaaz. Vurgular içeriği önemsizleştiriyor. Yalnızca cumalara ve bayram namazlarına katılanlar dahil, cami cemaatlerinin gayet aşina oldukları anlaşılmaz kutsal ezgili tonlamalar tv ekranlarından ve şimdi cep telefonlarından vaaz izleyenlerin bir tür dayanağı. Sırf dinlemek bile insanı günahlarından arınıp sevapları kazanma duygusuna, bir ruhsal haz noktasına taşıyagelmiştir. Tempo ağır, tonlama ağır, yerine göre yüksek ve yükselen, siyaseten bileyen, hem baba hem anne. Bazen tek elinin başparmakla desteklenip sivriltilmiş işaret parmağı, taktik mesajlar veriyor. El sallayarak veda ederken ya da tezahürata karşılık verirken başparmak kıvrılmış, mesaj stratejik.
Necmiye Alpay
"demagoji, Yunanca kökenli bir kavram ve" halkı aldatan söz" anlamına geliyor." Necmiye Alpay
Yorumlar ve İncelemeler
