Bu kâbustan uyanış yoktu, karanlıktayken, aslında güvende olduğunu söyleyen rahatlatıcı bir fısıldama da, hepsi hayalindeydi; koruyucularının sonuncusu ve en büyüğü ölmüştü ve artık daha önce hiç olmadığı kadar yalnızdı...
Tüm duyguları yaşatıyor bize yazar. Yaşanması mümkün olan mutlulukları elimizden almasının yarattığı hayal kırıklığı ise uzun süre bir iz bırakacak gibi. Neden diye sormadan duramıyorsunuz. Ah Sirius... ah.. Bir bir kaybedilen sevdiklerinin ardından kazanılan hangi zaferin mutluluğunda acının serpiştirdiği sisleri görmezden gelebiliriz ki...
"SIRIUS!" diye haykırdı Harry. "SIRIUS!"
Zemine yaklaşırken, kesik kesik, içini yakan soluklar alıyordu. Sirius perdenin hemen arkasında olmalıydı. O, Harry, onu gerisingeri çekecekti...