• Sormuşlar gün görmüş birine,
• Bu hayattaki en büyük yokluk nedir..? diye,
• Acı bir tebessümle cevaplamış,
• Varlığına alıştığın bir insanın yokluğudur.."
"
Yokluk kapıdan girerse aşk pencereden kaçarmış.
"
Sayfa 85Kitabı okudu
Şüphen rızkın mıdır? Bak, yerdeki toz parçası kadar karıncaya! Bak, ibret al doyasıya.Burası yokluk yurdudur.Varlık aramak ne diye? Yol olacak varlıkken, var olma çabasının hırsı niye?Yaşamayı bileceksin.Öyle iki adımda bir geçmişine dönüp bakarak, Gelecek kaygısı yaşayarak gelemezsin yarınlara…
hayykitapKitabı okudu
Allah varken, yokluk yoktur..Yalnız değilsin.
“Rıza ve imtihan yolunda ümitsizliğe düşme sakın! Zira Rabbin, sana şah damarından daha da yakın.”
hayykitapKitabı okudu
Sormuşlar şaire
"Bu hayattaki en büyük yokluk nedir?" diye.
Şair acı bir tebessümle cevaplamış;
"Varlığına alıştığın bir insanın yokluğudur."
Dert içinde sevinci bul da yaşa;
Haksız düzende haklı ol da yaşa;
Sonu nasıl olsa yokluk dünyanın,
Varından yoğundan kurtul da yaşa.
"Çünkü biliyorum ki yokluk zeki insanları susturur."
Sayfa 48 - Ahenk KitapKitabı okudu
Vedalar mı? Zordur,
aldırma buna
Kır artık dümeni,
yokluk yoluna
Varmaya az kaldı,
sabrın sonuna
Limanlar kalmaya tutsaktı,
K A P T A N...
Oğuz Atay, beyninde oluşan bir tümör yüzünden, 13 Aralık 1977 tarihinde hayatını kaybetti. Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar romanında, kendi kendine ve topluma yabancılaşmış olan roman kahramanı Selim, intihar ederek yaşamına son verir. Oğuz Atay'dan izler bulduğum bu roman kahramanı intihar mektubunda şöyle yazar: "Belki ben tanıdığın
Bıraktım
Mülkü Süleyman’a, aşkı Mecnun’a
Dervişliği Yunuslara bıraktım
Dolanıp durdum da, bir hiç uğruna
Kazanmayı ahilere bıraktım
Uzattım elimi, tutar mı diye?
Terk edince bir aşk, biter mi diye?
Sonsuza dek böyle, sürer mi diye?
Yokluk denileni, “var”a bıraktım
Dünya, sana telaş etmem bir daha
Bu konu da değmez, türlü izaha
Aldanıp durup da, türlü günaha
Girmemeyi nasuhlara bıraktım
Bir olan Allah' tır, bir O, bilirim
Varlığında hiçlik olur, eririm
Kâh düşerek, kâh kalkarak yürürüm
Enel Hakk’ı, Mansurlara bıraktım
Giderim, gitmeler varır mı diye?
Öteler ötesi, kalır mı diye?
Sonsuzluk kefenim olur mu diye?
Yaşamayı, belkilere bıraktım!
25.03.2018
Sayfa 20 - kutlu yayıneviKitabı okudu
