Anladığım şu oldu : Ateistler Atatürkün ateist olduğuna inanmak istiyor , olmayanlar da olmadığına inanmak istiyor. İki taraf da kendince haklı deliller buluyor.
Bir insan inanırken de inanmazken de buna sorgulayarak karar vermeli. Ve tanrının varlığını ispatlayabilen bir inanan da yok , yokluğunu ispatlayabilen bir ateist de. İspattan öte bir mesele çünkü bu.
Bir tanrı nasıl kendi kendine var olabilir sorusu kadar kıymetli bir soru daha var : Milyarlarca yıllık herhangi bir madde nasıl kendi kendine var olabilir ? Sorular sormaya devam edelim.
Ben başkasına adına konuşamam. Yalnız sözlerinizden ateistler çoğulunu burada kullanmanızdan ister istemez muhatap olarak beni gördüğünüz çıkarımında bulunuyorum. Bundan dolayı ben kendi adıma şunu rahatlıkla diyebilirim ki: Benim Atatürk'ün ateist olduğuna inanmak gibi bir gayem ve arzum yok. Benim bu konuda tek önemsedigim husus, gerçeklerdir. Okuduğum kadarıyla -sadece bu kitap değil- Atatürk'ün inancı hakkında vardığım sonuç şudur: Tabi olarak her insan gibi doğduğu aile ve coğrafyanın inancıyla büyümüş. Zaman içinde ise bu inanctan yani İslam dininden çıkmış ve başka herhangi bir dine de aidiyet duymamış. Bir Tanrıya inanıp inanmadığı konusunda ise bu kadar kesin bir yargıya varmak zor olsa da bence bir noktadan sonra ateist olmuş olma ihtimali de yadsınamayacak bir durumdadır. Şöyle ki, gerek incelemede yer verdiğim sözleri, icraatleri ve bu yönde daha fazlasını Atatürk değil de herhangi bir başka insan söylemiş ve yapmış olsaydı o insan hakkında yüz kişiden eminim ki büyük çoğunluğu kesin dinsiz der, bu çoğunluktan biraz daha azı ise ateist olabilir derdi.
Bunun dışında yorumunuzdaki tanrının kanıtı var mı yok mu ya da son paraftaki sorunuzun ise konuyla alakası yok bence, bu nedenle onlara girmiyorum.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.