Mısırda can gözü açık bir meczup vardı.
Dedi ki: Yoldaki coşkun er, sevgilinin derdiyle ölürse, şaşılmaz buna.
Şaşılacak şey şudur ki aşık ölmez, sağ kalır.
Aşık, bir gün bile diri kalırsa mum gibi gözyaşlarını döker, yanar yakılır.
Aşıkın işi, düzene girip parlamaz.
O, ancak mum gibi ayrılık derdiyle yanar durur.
Aşıkın yanışı, yüzlerce mumdan artıktır.
Çünkü ışığı, kendi mumundandır.
Ağlayıp sızlanan aşık, sevgiliyi bulursa bir gül gibi başı üstünde yürür, koşar.