Yaşar S. B.
@ysab755
28 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Öyle sevgiler var ki insanın yaşamasına engel oluyor.
Çok gülen insanların yüreğinde keskin bir acı saklıdır.
Okur Takip Önerileri
Yolumuz istediği kadar karmaşık ya da anlamsız olsun, istediği kadar bizce arzu edilen çizginin dışına çıksın, bizi yine de sonunda o görünmez hedefimize götürür.
İncil'de acıma çoktur. Oysa bence zararlı bir şeydir acıma. Gereksiz, hatta zararlı birtakım insanlar için büyük paralar harcanmasını gerektirir acıma. Düşkünlerevi, tımarhane, hapishane... Sağlam, sağlıklı insanlara yardım edeceksin ki, güçlerini boşa harcamasınlar. Bizse güçsüzlere yardım ediyoruz. Güçsüzü güçlü yapabilir misin? Bu gereksiz çaba yüzünden sağlam, güçlü insanlar zayıflarken; zayıf, güçsüz insanlar da onların sırtından geçinmeye başlıyor. İşte asıl uğraşılacak şey budur! Üzerinde tekrar düşünmemiz gereken çok şey var. Hayatın nicedir İncil'den ayrıldığını anlamak gerek. Hayatın yolu ayrı, İncil'inki ayrı... Biz acıyıp yoksullara yardım ederken öğrenciler telef oluyor. Akıl neresinde bu işin, ha?
Yargılamakta, kınamakta, ayıplamakta acele etmeyin. Bu en kolay yoldur...
Bana gerekmeyen şeyleri unutmak; bu, henüz o yıllarda bilmediğim bir şeydi.
Hayat, akıldışıdır ve anlamdan yoksundur. Kölelik olmadan ilerleme de olmaz. Çoğunluk, azınlığa baş eğmedi mi, insanlık durduğu yerde durur. Hayatımızı basitleştirmek isterken karmaşıklaştırıyor, işlerimizi kolaylaştırmak ve azaltmak isterken zorlaştırıyor, çoğaltıyoruz. İnsan ne kadar az şeyle idare ederse, o kadar mutlu olur; istekler, ihtiyaçlar çoğaldıkça, ozgürlük azalır.
Yaşamayı biliyorsan, kıskançlıktan çatlıyor ve sana hınç duyuyorlar, —dedi düşünceli düşünceli—bilmiyorsan, bu kez de küçük görüyorlar...
Sözlerinden çıkardığım sonuç şuydu: İnsanın dilediği gibi yaşayabilmesinin önünde iki engel vardı: Tanrı ve insanlar.
İnsanlar nasıl hep bataklıkta kuru yükseltilerin üzerine basmaya çalışırlarsa, iyi insanların da öyle tepesine çıkar, çamurlu ayaklarıyla onları ezerler.
Kuvvetinizi aşacak kadar erdemli olmayın ! Ve olasılığın dışında şeyler istemeyin !
Erkeklerle savaşmak bir kadınla didişmekten daha iyidir.
La Bruyöre bir yerlerde, "Yalnız olamamanın büyük mutsuzluğu!” der, kendi kendilerine katlanamamaktan korkarak kalabalıkta kendilerini unutmaya koşanları uyandırmak ister sanki.
Kendime yalnızlıktan daha iyi bir dost bulamadım.
